böyle şeylere inanmam anlam da vermem. Zaten mutsuz olduğum, hatta bir takım sorunlarım olan bir zamanda ekstra bir iç sıkıntısı yaşadım. Tam anlamıyla iç sıkıntısı. Üzerime öküz oturmuştu. Biraz başımdaki kalabalık azalınca fark ettim ki doğum günüymüş, kutlu olsun.

Gece gece ürpermeyelim hiç bana kalırsa :) meraktan okuyanlar gece kalkıp tuvalete gidemeyecek sonra

14-15 yaşlarında, sanırım uyku felci geçirdiğim bir sırada bedenimden ayrılıp yükseldim ve yaklaşık yarım metre mesafeden kendi uyuyan halimi gördüm. Tam o esnada sabah ezanı okunuyordu. Aha dedim öldüm buraya kadarmış her şey. Ölmemişim :)

Yine yaklaşık aynı yaşlarda sahur vakti annem odamın kapısını aralayıp sert bir ifadeyle "uyanmıyor musun hala" dedi, ki hiç yaptığı yapacağı bir şey değildir. Uzuun uzun bakıştık. Sonra mutfağa gittiğimde annem sahur sofrasını hazırlıyordu. Öyle bir şey olmadığını söyledi, zaten anneme kapıda bakarken onun annem olmadığını anlamıştım, dizlerim titriyordu korkudan...

Böyle.

ben 13-14 yaşlarında kendimin yeşilini görmüştüm gece odada. üniversiteye gidene kadar odamda uyuyamadım sonra.

lisedeyken arkadaslarla bulustum, bagdat caddesinde turluyoruz.
karsidan birileri geldi, yanimizdaki kizlardan biri karsidan gelecen cocugu taniyorum ama ismi aklima gelmiyor dedi
cocuklar gecti gitti, 10-15 saniye sonra birisi kulagima "Umut" diye fisildadi resmen. Dondum kiza elemanin ismi Umut dedim, harbiden Umut cikti. Kiz Umut diye bagirdi cocuk tak dondu, sohbet ettik vs. O gun kendimize gelememistik.

10 12 yaşlarında falandım heralde. evde annem ben ve kız kardeşim battal gazi filmlerinden birini izliyorduk. bir sahnede battal gazi birinin boynundan kolyeyi kopararak çıkardığını görünce küçükken biraz yaramaz olan ben kız kardeşimin boynundaki kolyeyi de çekerek çıkardım. Kolye çıktı ama kopmadan çıktı. çıktığında iki ucu birbirine bağlıydı. hala daha konuşuruz annemle kardeşimle mantıklı bir açıklaması yok.

zayıf olduğum konulardan biri. çok isterdim açıklanamayan, mantıklı bir izahı olmayan şeyler yaşamış olmayı ama malesef.. sıradışı demeye en yakın yaşadığım şey şu olur belki: durduk yere aklıma seneler öncesinden tanıdığım birinin gelmesi ve o kişiyle o dakikalarda bir yerde karşılaşmam. en fazla iki kere yaşamışımdır bunu.

geliştirmem gerekiyor bu yönümü.

çok var...

Eski bir arkadaşımı rüyamda gördükten birkaç ay-1 yıl falan sonra onun çalıştığı yerde işe girmiştim. O rüyanın aynısını dekoruyla, insanlarıyla, hatta konuşulan konuyla falan yaşadım. O an mağazanın ortasında "amanın" diye bir çığlık atmışım. Hayır anlatınca olayı "hımmm ilginçmiş" diye devam ettiler, aldırmadılar bile.

Hiç ürkünç olmayan ancak paranormalliğini göz ardı edemeyeceğim bir anım var. Ofisten ekipman almam lazım, biraz da geç kaldım. Haliyle aceleyle çıktım evden. Kentkart ceketin cebindeydi. Söğütlüçeşme metrobüse bindim, karttaki miktar da ucu ucuna yetti. Zincirlikuyu'da inince fark ettim ki cüzdanım yok. Sabah vakti, milyon tane insan bir yerlere gitmek için yanımdan geçip gidiyor time lapse edasında. Bir anda adeta bir ışık huzmesi belirdi ve en yakın arkadaşlarımdan birinin korkunç kalabalığı yararak, sırıta sırıta bana doğru geldiğini gördüm. End of the paranormalite vol.1.


Ha bir de:

Aşırı alkollü bir akşamdı, arkadaş grubundan geriye 2 kişi kaldık. Saat sabah 05:00 suları. Caferağa spor salonu önündeki merdivenlerde mola verelim dedik, uyuyakalmışız. Çok tatlı bir yağmur başladı, yüzüme düşen damlayla gözümü açtım ve genç, siyah giysili bir kadının tepemde dikildiğini gördüm. Kadını tam seçemedim. Hemen arkadaşıma döndüm, o da uyanmış; sorgular şekilde birbirimize baktık, ceplerimizi kontrol ettik. Yarım saat falan olmuş uykuya dalalı. Hemen arkasından kalkmamıza rağmen gizemli siyah kadının izine rastlayamadık, yok oldu. End of the paranormalite vol.2.

10-12 yaşlarında kömürlükte karanlıkta kalıp korkmuştum.

Bana böyle durumlarda insanlar ölmüş gibi davranmak aşırı saçma geliyor. Genel kabul bu yönde biliyorum ama asla mantığıma sigdiramiyorum. Kabullenmicem de xd

Engellemek sırf rahatsız etmekten değil, bazen "elim gitmesin" niyetiyle de olur. Onu ayrı tutalim.

Duygular devam ediyorsa kangreni kesip atmak da mantıklı tabii. Onun dışında sessizlik yemini etmiş gibi davranmak anlamsız bence

Valla zararı yoksa engellenemez de konuşmaya iletişimi devam ettirmeye de ne gerek var?

Geçen bob Mortimer'in otobiyografi kitabini okuyordum. Orada buna değiniyordu; beraber büyüyoruz, beraber bir sürü şey paylaşıyoruz (mutluluk/aci) ama sonra bitiyor. O kadar yıl paylaştığım kişinin yüzünü bile zor hatırlıyorum, üzücü diyordu.

Düşündüğüm zaman katılıyorum ama zaten bu seviyede bir ilişkinin de (ayrıldıktan sonra konusmaya devam edilen seviyeli bir arkadaşlık) zor bulunacağını düşünüyorum.

Engellemek falan bana da saçma geliyor. Baksam şimdi bütün eski sevgililerimin numarasi, sosyal medyası vardır.

Engellemeye gerek yok ama iletisime devam etmeye de gerek yok bence

Valla ben acikcasi oyle ayrildiktan sonra iletisime devam etme olayini falan pek sevmiyorum. Su ana kadar ayrildiktan hemen sonra kisinin numarasini silme, engelleme gibi olaylara girismedim ancak bisekil denk gelip sildigim de oldu.

Insanlarin ayrildiktan hemen sonra numara engelleme ya da silme olaylarini da garipsemem ancak. Misal ayrilma karsi tarafa saygini yitirebilecegin bir olay(aldatma vs) yuzunden olduysa o durumda numaranin engellenmesi, kisinin silinmesi bana sacma gelmez.

eger karsi taraf surekli rahatsiz etmiyorsa engellemenin bir anlami yok. duygular bir sure daha devam edebiliyor ama surekli gormuyorsan, konusmuyorsan bir sure sonra zaten sonumleniyor.

Kendinize cevap vermişsiniz zaten aslında.

Her ayrılık bir değil, kimisi ayrıldığında içinde bir şey kalmamış olduğu için ayrılıyor. Bu halde araşarı iyiyse devam ediyorlar zaten görüşmeye.

Kimi de dramatik ayrılıyor, bir taraf hala seviyor oluyor hem bitiren taraf için hem terk edilen taraf için bir sürü istenmeyen durum yaşanıyor. Niçin böyle bir şeyi sürdürmek için kendinizi paralayacaksınız ki? Buna sebep ne tam olarak? Zaten ortada yıpratıcı ve sağlıksız bir durum var. İki taraf da travma yaşıyor bu süreçte.

omur boyu iletisim kesilmeyecekse ne olacak bayram kutlamak falan mi?:)
uzak durulmasi gereken bi sey. bilhassa yeni iliskiye baslaniyorsa. ben uzak duramiyorum ama o apayri bi mesele

Düşman olma ama çok yüzgöz de olma. Yine gerçekte ayrılma şekline göre değişiyor.

Her ayrılık bir değil elbette ancak bitmiş bir ilişkinin başka bir ilişki suretiyle devam ettirilmesini anlamsız bulanlardanım ben. Burada doğru / yanlış aramaktan ziyade "ben ne istiyorum?" sorusunun cevabı olmalı bana kalırsa. Ben eski sevgililerimle görüşsem, yeni kuracağım bir ilişkiye soru işareti bırakırım diye düşünüyorum ve bundan hiç hoşlanmıyorum. Gerçekten duygular bitmiş ama arkadaşlık kalmış bile olsa karşımdakine rahatsızlık verme ihtimali çok yüksek. Bu yüzden hayır, bitmiş benim için tamamen bitmiştir.

Ders çalışırken kullanıyordum ama elimi çok siyah yaptığı için bıraktım.

Hayır, ben daha ilkokuldayken uçlu kaleme geçmiştim o zamandan beri uçlu kalem kullanıyorum.

Kurşun kalemden nefret ederim. Bizim fakültede sınavlarda mürekkepli kalem kullanma zorunluluğu vardı, o sebeple birçok mürekkepli kalem denedim ve f/p olarak en iyisini buldum: images.app.goo.gl

nadiren, uclu kalep hic kullanmiyorum, genelde dolma kalem, az da olsa kursun kalem...

Resim yapıyorum,dereceli kalem kullanıyorum

Bugün itibariyle dolmakaleme başladım, bundan önce uçlu kalem kullanıyordum. Kurşun kalem sevmiyorum, parmaklarımı ağrıtıyordu diye hatırlıyorum bir de çok hafif bence.

Ben öğrenciyken hep tükenmez kalem kullanırdım hala da öyle. Tükenmez > kurşun > …………… > uçlu

Özellikle aramam ama masamda çantamda filan olur hep yedek niyetine.

Okul hayatı boyunca ilkokul dahil (3 ya da 4. sınıf) uçlu kalem kullandım. Gerçi üniversiteden itibaren mürekkepli kalemler (tükenmez kalem, dolma kalem, pilot kalem vb.) ağırlık kazanmaya başladı. İş hayatında sadece mürekkepli gibi bir şey. Çok nadir uçlu kalem.

Uçlu ve kurşun kalem kullanmayı çok seviyorum.
Okulda da işte de resmî evrak olmadığı sürece her zaman kurşun ya da uçlu kalem kullanırım.
Uçlu kalemim kıymetlidir biraz her zaman çantamdaki kalemliğimdedir, çıkarmaya üşendiğim zamanlarda masadaki kurşun kalemlerle yazarım.

kurşun kalemin kağıtla teması halinde çıkan sesten nefret ediyorum. Ama illa kurşun kalem olacaksa MERCANLI olacak ya da 2B. Önerimi de yapayım.
www.amazon.com.tr

dolma kalem > uçlu kalem > kurşun kalem > tükenmez kalem şeklinde.

işte hala kullandığımdır.

Kullanıyorum.

bence en iyi kurşun kalem bedava olan kurşun kalemdir. dolayısı ile ikea kalemleri bence en iyileri. tavsiye ederim şu an a kadar bir yamuklarını görmedim. delikanlı kalemlerdir.

Eko Başkan minimum 20 sene yönetir ülkeyi bu kararla.

Siyasi yasak alınca nasıl cumhurbaşkanı olabiliyor onu da biri yazarsa iyi olur.

bir şey olmayacak, eko başkan ceza aldığıyla kalacak.

2000 yılında değiliz. mağdurun seçim kazanması demokrasi varken oluyordu. halk hiçbir şeye sesini çıkarmıyor. buna da çıkarmaz. mansur yavaş veya kılıçdaroğlu aday olur, erdoğan az farkla yine kazanır. bir sonraki seçimi bekler millet de ağzının tadı kaçmasın diye. yanılmayı çok isterim ama bu ülkeden ve insanından umudum yok.

Siyasi yasak almaz İstinaf mahkemesinden döner.

Mağdur olmaz, kk da hiçbir halt yapamaz, dünyanın en pisirik insanı olduğu için.

AKP'nin kendi seçmeni zaten dört köşe oldu. Eğitimli, özgür insanlardan nefret ettikleri için. Biz de ekran başında küfür ettiğimizle kalacağız.

İki senaryo bulunuyor.

Bu mahkeme kararı, en üst karar mercine ait değil. Dolayısıyla kararı bir üst mahkemeye taşıyacaktır avukatlar.

Kritik olan şu: Eğer dava 6 ay içerisinde görülür ise:

İstinaf mahkemesi kararınca:
1) ceza alır.
2) karar bozulur, ceza almaz.

1. Sonucun etkisi zamansal 2 etkisi bulunuyor

A: Cumhurbaşkanı adayı olursa ve 6 ay içinde sonuçlanırsa adaylığı düşer. Siyasi yasaklı olur. Görevinden ayrılır. Hapse girer. Tüm siyasi yolları kapanır. Ceza ifa edilir.

B: Aday olmaz da sürecin sonunda IBB başkanlığına seçilirse, görevi ifa edemez. Görevinden ayrılır. Hapse girer. Tüm siyasi yolları kapanır. Ceza ifa edilir.

mark greg sputnik +1

2000 yılındaki gibi naif ortam yok. Güçlü rakiplerden biri elendi. Büyük ihtimalle mansur yavaş aday gösterilmez ve kılıçdarla seçime girilir.

Mansur için Ekrem'i de yakmış olabilirler. Planları yok gibi gözüküyor da enteresan şeyler oluyor.

2000 yılındaki olayla alakası yok. 2000'de erdoğan zaten popüler olmuştu, aldığı oyların %99'u o güne kadar 3-4 farklı sağ partiye dağılmış seçmenin o partiler boşa çıkınca akp'ye gelmesinden kaynaklıydı.

imamoğlu'na yapılan siyasi saldırılar bugün hdp'den iyip'e yine herkesi 2019'daki seçim atmosferinde buluşturdu. çıkan sonuç bu işte. maalesef erdoğan'ı yenecek tek hesap da bu.

bir de gerçekten çook çok büyük ihtimal karar bozulacak.

Normal şartlar altında böyle bir hakaret dosyası ilk derece mahkemesinden çıktığı andan sonra ilgili istinaf dairesine gidecek de, istinaftan esas numarası alacak da, üyeler dosyaya bakacak da, sonra yargılama olacak da dosya kesinleşecek de… ölme eşeğim ölme. Dosyanın istinafta karara çıkması NŞA’da 1-2 yıl.

Ekrem söz konusu olduğu için seçime kalmadan 3 ayda çözerler max. Ayrıca istinafta da aynı kararı kopyala yapıştır yapmazlarsa ben de bir şey bilmiyorum. Umarım yanılırım.

Çıkmaz. Zaten İmamoğlu aday olsa da yine kazanamazdık. O gün bir anomali idi. Sonuçta ülkede islamcı sayısı belli, laik sayısı belli. Eİ bir miktar hitap edebiliyor o kesime, en azından Baykal'ın verdiği suyu, kendisinin kim olduğunu öğrenince tüküren kadın gibi öykülere rastlamasak da sonuç olarak Eİ, karısının başı açık bir laik kesim mensubu. AKP seçmeninden oy alamaz. AKP seçmeni dediğinin saiki dindir ve bu yüzden hepsi RTE'nin sadık kuludur. Fani olarak bile görmüyorlar.

enseyi karartmayın, bu pahalılıkta kimi koysan o seçilecek. bunu unutuyorsunuz. 2019'dan bu yana çok şey değişti. kur şokları, pandemi, enflasyon sarmalı, mülteci krizi bunlardan sadece bazıları, üstüne yeni kurulan deva+gelecek ve diğer partileri de katarsan denklemi yorumlamak zor değil. ez cümle bu olay ei ve meralin yelkenini doldurdu, kk ve rte için iyi olmadı.

Cevaplara baktım da memleketin en karamsarları Ekşi Duyuru'da toplanmış herhalde ya.

Şu rezil kararlardan sonra oluşan "siyasi atmosfer" nedeniyle mutlu olan AKP'li yok, troll ordusunu saymıyorum. Kimisi "Muhtar bile olamaz süreci bu kez tersten yaşanacak, İmamoğlu'na altın tepside kahramanlık hikayesi sunuldu" diye ağlıyor, kimisi yok yargıdaki Fetöcüler yaptı diyor. Diyor da diyor.

Sürecin geldiği noktada, bu hikayenin gideceği yol belli. Kemal Kılıçdaroğlu'nu da zapt edebilirlerse Ekrem İmamoğlu yeni Cumhurbaşkanımız olur.

mağduriyet kazandırır tezi yanlış. sempati duyulan kişinin mağduriyeti kazandırır.
kutuplaşmış akp seçmeni ei'den nefret ediyor. istanbul seçimlerinde yeterli negatif propagandayı yapamadılar.
behzat ç'yi hatırlayalım.
- bana bir fırsat verseydi be, ne olurdu?
- oğlum, insan sevdiğine fırsat verir la.
aynı şey, boş tencere hükümet devirir, sözü için de geçerli.

QNB'de farklı olabilir ama mesela Garanti'de appe girince bazı harcamalarını taksitlendirmek isteyip istemediğimi soruyor. Taksit miktarını yazıyor ondan fark hesaplanabilir. Ama benim dediğim Garanti için, diğer bankaların uygulamaları farklı olabilir.

sonradan taksitte genelde istiyor, iptal edip tekrar alabilirsin ya da 1,36 vade farki ile taksite izin verecektir muhtemelen. bankadan bankaya degisiyor QNB'yi bilemiyorum.

market, gıda, akaryakıt vs. gibi bir alışveriş* yapmadıysanız ücret karşılığı taksit yapar muhtemelen.

Son üründü iade edip alma şansım yok. Uygulamada 1.36’dan taksite böldüm teşekkürler.

QNB ve Enpara'da kredi kartları ortak işliyor. Ve sonradan taksitlendirme seçeneği var. Uygulamaya girince görünmesi lazım.
Bazen alışverişi yaptıktan hemen sonra görünmeyip ertesi gün falan görünebiliyor o seçenek, bende daha önce olmuştu.

Internet bankacılığından Kredi KArtı hareketlerine giriniz.
Eğer, taksitlendirmeye uygun bir alışveriş ise, siz alışveriş sırasında taksit yapmasanız bile "Taksitlendr" opsiyonu olacak.

Şehir kurmaca türünde çıkan hemen her oyunu oynuyorum. Ama maalesef çok vaktim yok, haftada 3-5 saat ayırabilirsem şanslı sayıyorum kendimi.

Brawl Stars oynuyorum her gün, günde birçok kere :)

Bir ara cs go oynuyordum. Sonra oyunda sürekli bana 35 yaşında adamsın ne işin var oyunda dedikleri için bıraktım

Counter-Strike açıcam birazdan, CS GO değil, eski versiyon olan. Yaş 39

kesinlikle uzak duruyorum cunku oyunu bir kurunca bagimlilik haline geliyor, basindan kalkamiyorum.

Hayır çünkü çok zaman kaybettiriyor, bağımlılık yapıyor.
Bir dönem hots çok oynadım. Fifa da çok oynadım.
Su an zamanim olsa dayz oynamak isterdim.

Online oynamam. Sonları yok. Bu yüzden fm de oynamıyorum. Sonu olan, hikayesi güzel oyunları oynuyorum. Ac serisi, hitman, farcry, tomb raider vs.

Valheim'i oynuyoruz 4 kişi. Bazen 3 oluyor. Kasım ayına kadar haftada birkaç sefer oynardık. Oyunun sonuna gelmiştik, kısa bir süre sonra update geldi ama bir sefer oynayabildik.

35'e kadar goalunited oynadım. sonra bıraktım bir daha hiç browser tabanlı oyun oynamadım. ama evde her gece fifa'da online 2-3 maçım var. bunun dışında ben de sonu olan oyun oynama taraftarıyım. oyunu kurayım, 2-3 hafta oynayayım sonra bitsin ve yenisine geçeyim.

haaa, telefonda biraz kafa topu oynadım o sayılır mı bilemiyorum.

20li yaslarin basinda geberene kadar oynarim herhalde derdim, 2 senede bir pc toplardim, surekli upgrade vs..

27-28 yasindayim, bir gun medal of honor oynuyorum online, bir odaya girdim, saatlerce ugrastim tek kisi vuramadim. en sonunda pes ettim, ortaya beyler yaslar kac diye yazdim, yas ortalamasi 16 cikti.

peki dedim, usulca CD'yi cikarttim ve cope attim. Orda bitti benim icin.

belki diablo 4 falan cikarsa alirim. deli gibi araba simulasyonu oynardim simdi altimda arac var zaten, gazlamak istedigimde aksam tenhada cikip iki tur atiyorum yetiyor.

39 e, oynamıyorum. bir kaç sene önce telefondan marvel contest of champions oyununu oynardım. her gün, saatlerce. globalde bir gruba almışlardı beni. tüm dünyadan insanlar var. line'da grubumuz var. gecenin bir vakti gir, oyna, ilerle, ilerle diye taciz ederlerdi :) 22.00'de bakarım diyince İncirlik'ten Amerikan askeri zannetmişlerdi. Sadece askerler zero seven hundred hours gibi yazar falan. aylarca beraber başka gruplara karşı savaştık. gruptan çoluk çocuğunun fotoğraflarını atanlar, arada kadın da görüyorduk, ilginç hayatlar. sonra bir anda oyunu ve line'ı sildim.

odaklanamıyorum ve rahatsız ediyor bir süre sonra.

fırsat bulduğum zaman çok azaldı çünkü artık tek başıma oynamak sıkıyor.
Sadece arkadaşlarım da uygun olduğunda oynadığım hiçin haftada 1 kereyi geçmiyor

Geoguessr. Google sokak görüntüsünden harita üzerinde nerede olunduğunun tahmini. Kelimelik oynuyorum ara sıra, Scrabble çakması.

Eskiden de online olarak en çok Yahoo üzerinden tavla, satranç, bilardo falan oynardım. Oyun konusunda çok becerikli değilim, ben de bulmaca, bilgi yarışması, tetris, masa ve kart oyunu türü oyunlar oynuyorum sadece, online veya offline.

Gençken bile yaşlı gibiydim anlayacağın.

40 yaşıma kadar oynardım. PES ve FIFA. Uncharted 4'ün multiplayer'ını da çok oynadım.

İki yıldır oynamıyorum.

chivalry 2 oynuyorum online olarak. Mücadeleci oyunlar ilgimi çekmiyor. Öldür öl savaşa devam et kolaylığını seviyorum Multi oyunlarda. Bir de coop seviyorum, her tarzını denedim hepsi zevkli. Diablo 4 alabilirim çıktığında onun dışında gamepass e gelen güzellere bakıyorum. High on life a başlarim bugün. Atomic heart da gelecek bir kaç ay sonra. Oyun eğlence ihtiyacı önemli benim için. 40e xboxsx

27.

sarmıyor artık, yaş ilerledi, sıkılıyorum.

27 yaş olmaz mı :d

Çocukluktan beri online oyunları çok sevemedim ya. Oyun oynamak benim için bireysel bi mevzu. Yani ben çocukken dışarı çıkıp oynamayı da çok sevmezdim. Rekabet duygum çok az ve bi oyuna rekabet girince canım sıkılıyor :d

Çook nadir bi iki el LoL atıyorum. Onun dışında geoguessr oynuyorum ben de, iyiyimdir de coğrafya nerdü olduğum için. Bi de lichess'te satranç oynuyorum ama çok iddialı sayılmam onda.

Onun dışında işte tek kişilik hikayeli oyunları seviyorum. Açık dünyalı hikayeli çoğu meşhur oyunu oynamışımdır (GTA hariç onu sevmiyorum San Andreas'ta bıraktım :d).

he çocukken mmorpg de çok oynadım da en fazla 15 levela falan gelip başka karaktere geçiyodum iki üç karakteri denedikten sonra da siliyodum. Öyle grinding yap eşya düşür vs bana göre değildi pek.

evet :(

bende soru işaretleri uyanır.. yani tuvaletten çıkınca elini yıkamaması, eve gelince yıkamaması, kirli kıyafetlerini değiştirmemesi, evde olsa bile duş almaması evet düşündürücü ve ben de uyarırım. Ama hijyen anlayışlarımız farklıysa ne kadar orta yol bulunur bilemedim, sonuçta iki tarafın da bakışı farklı, orta yol için iki taraf da adım atmalı.

Bahsettiğin şeyler beni rahatsız etmez ama mesela burnunu karıştırdıktan sonra ellerini yıkamadan yemeğe oturursa ona biraz bozulabilirim, onu da gördüm diye tabii asdasd onun dışında ellerini yıkamadan yemeğe oturdu diye çok şeyapmam, yani yanlış anlamayın da başka zaman gel yüzüme otur dediğimiz kişilere böyre davranmak anlamsız bence kargoyu aldıktan sonra elini yıksa ne olur yıkamasa ne olur.

Edit: Düşündüm de burnunu karıştırması da çok rahatsız etmiyor gibi ya.

Sevgilimse eğer ağzıma soksun pis elini isterse, sorun değil. Flörtümse ve önümde burnunu karıştırıyorsa baybay.

Bu örneklere odaklanmadan genel olarak hijyen farkı diye bir şey yok sanırım. Kirliler, hijyene dikkat edenler/önem verenler ve takıntılılar var. Kirliler/pasaklılar ile olmaz. Ben hijyene dikkat edenler/önem verenlerdenim. Muhtemelen takıntılılar da bana aynısını söyler.

Burun karıştırma örneği nerden çıktı bilmiyorum.
Ben bu verdiğiniz örneklerde bi absürtlük görmedim. Bilakis bu tip ufak tefek mikroplar insanı daha sağlıklı hale getiriyor.

Evinde bulaşık makinesi olmayan çocuklar olan çocuklardan daha sağlıklı oluyor. Çünkü tabaklarda bulaşık artığı kalıyor ve o hijyenik olmayan ortam bağışıklığı güçlendiriyor.

Beni bu kadar hijyen takıntısı olan ve olayın özünden yani “sağlıklı hayat sürmekten” kopan bir insandan soğurdum. Yani evet hijyen anlayışınızın paralel olmaması soğuma sebebi.

@zimbirik+1

İlişkilerde bu tür hayat tercihlerinin yakın olması sorunları azaltıyor. Hem kardeşim, hem yengem süper dağınıktırlar. Genetik ilmi gereği yeğenim de aynen anası-babası gibi. Evlerine gelince yerdeki oyuncakların üzerinden atlaya atlaya geçip, kanepenin üstüne yığılı kıyafetleri kenara itip kenarına oturuyorum bazen, o derece. İyice yaşayamaz hale gelince ancak temizlik-toplama işi yaparlar. Düşünüyorum da eğer benim kardeşim veya yengem diğerinin tersine aşırı titiz biri olsaydı evlilikleri 15 yıl sürmeyebilirdi.

vedatchilipeppers+1

Beni git ellerini yika diye uyaran biriyle evliysem boşanmayı, sevgiliysem ayrılmayı düşünmeye başlarım.

hijyen benim için çok önemli. asansörde düğmeye parmağıyla basınca eve geldiğinde ilk iş elini yıkamalı. yıka diye uyarmam, diretmem ama beni görünce zaten o da uyar herhalde. bu konularda uyarmalı ilişkide soğumak normal. her iki taraf için de.

Temizlik de pislik de insanın içindedir, hangisine yatkın olunacağı da daha çocuk yaşlarda şekilleniyor. Mesela normal her aile, çocuğuna dışarıdan gelince ellerin yıkanması gerektiğini öğretir. Bu aşırı bir şey falan değil, temizliğin en basit ve temel adımıdır. Ama çocuğun içinde temiz olma arzusu yoksa istediğin kadar anlat, boş, büyüyünce de yapmayacak.

Dışarıdan eve gelince "Amaan ne olacak yha, ben yıkamam ellerimi" zihniyetinde bir insanla değil flört, arkadaş olarak bile mesafeli olurum. Net.

sözüm meclisten dışarı ama erkeklerin çoğu bu tip durumlarda temizliği "unutabiliyor".
ya da mesela elini mutfak veya banyo lavabosunda yıkamanın farkından bihaber olabiliyor.
bebek bezini "nasılsa çöp" diye mutfak çöpüne de atabiliyor.
yani zaten çoğu zaman dürtüklemek gerekebiliyor ve çocuk gibi uyarmak zorunda kalıyorsunuz.

kişisel hijyen konusunda bir sorun yaşamıyorsam bu tip konular bana pek batmaz, hatta dikkatimi ne kadar çeker bilmiyorum.
en kötüsü hatırlatırım, bir noktadan sonra da öğrenir zaten.

1 kilo fıstıklı baklava bence gayet ideal. Hepsini bitirmek zorunda değilsiniz ki.

Hocam işte dükkanda yalnız takılıyo adam bi kilo biraz abartı olur. Baklava hariç ne olabilir diye düşünüyorum aklıma bi şey gelmiyor.

Baklava iyidir+1
Baklava asla fazla olmaz. eve götürür ailesiyle yer, ertesi gün yer, arkadaşlarıyla yer, ama mutlaka yer.

Türk kahvesi ve cezvesi

Onu garipserler ya hoş bi hediye de :>

Baklava iyidir +1
Komşu esnafa da ikram eder, yenir o.

lokum olabilir, ya da taze çekilmiş kahve ve çikolata ikilisi.

baklava götürülür götürülmez bilemem ama geçende yarım kilo fıstıklı baklavayı tek başıma zorlanmadan yedim demeye geldim. pahalı diye 1 kilodan vazgeçmesem yandık.

Çevre esnaf ve aileye de verilebilmesi açısından baklava veya benzeri başka bir tatlı (şöbiyet, kemalpaşa, tulumba, kadayıf, vs) sorun olmaz. Olayı yemek formatına taşımak gibi bir düşünce varsa börek de olur. Çay yanında su böreği.

pastaneden ekler alin, cayi da o soylesin. cay partisi yapmis olun.

Ben yaptırdım ama ehliyetin orjinalini istediler benden (Ataşehir'de yaptırdım). Ehliyetin kayıpsa kayıp başvurusu yapıp baştan çıkartmak en mantıklısı.

Ben kimlik kartımı kaybedince yeniden çıkartıyordum, bana "ehlliyetinizi verin, kimlik kartınıza kaydedelim" dedi, ben de öyle yaptım. O zaman bi şey sormadılar.

Bu işletme olayı sadece yeni ehliyet mi gerektiriyor. Eski ehliyetimi yeni çipli kimliğime ekletebiliyor muyum?

ben de bir soru soracağım. ehliyeti kimliğe kaydederken ehliyeti alıyorlar mı bizden?

not: yeni ehliyet

almıyorlar. ehliyet de sende kalıyor.

Ben otomattan ehliyeti kimlik kartına tanımlattım. Sistem senden ehliyet falan istemedi, kimliği takıyorsun, ehliyeti aktar diyorsun, parmak izi okutuyorsun ve bitti. Polis çevirmesinde de kimliği verdim sorun olmadı.

Lotr sevmiyorum. Hiç hem de. Harry Potter seviyorum ama o ruhu kaybetmesi çok kolay. o çocukların doğallığı, masumluğu, hocaların coolluğu, harika. inanılmaz bir cast. sonrasında çıkan fantastic beasts and where to find them, mesela çok saçmaydı. yine benzer hikayeler, anlatım gibi ama hiç ilgimi çekmedi.

Dark, izlediğim en güzel yapımların başında gelir. El laberinto del fauno (Pan'ın labirenti) de çok güzeldi. Guillermo del Toro'nun ama her yapımı güzel değil.

Guillermo del Toro'nun Hellboy harikadır. Ron Perlman mükemmel oynamış. Gerçekten de karaktere bürünmüş ve bu rol için çok güzel seçilmiş. Aynı kadro ama son Hellboy filminde, Ron Perlman yerine geçen David Harbour bok etmiş filmi. Son çıkan Pinokyo da vasat bir film.

günümüzle iç içe geçmiş cyberpunk, futurama, fallout gibi. bir yandan gelişmiş teknoloji bir yandan da şu an kullandığımız hatta daha eski teknoloji iç içe, mekanlar da böyle olsun tanıdık yerlerin farklı halleri

Gerçek olmayan fantastik dünyalarda bile anlatılan aslında kendi dünyamızdır. İnsan ve zahir diğer insansı yaratıklar kendi özelliklerimizi yansıtır. Elf-cüce-ork-hobbit-kender-goblin falan aslında kendi özelliklerimizin belli yaratıklar üzerine kanalize edilişi. Konular da genel olarak zaten dünyamızda geçen edebiyatta da edilen konular. LOTR kahramanlık ve yol öyküsü olarak da görülebilir, keza Game of Thrones bir tür fantastik ortam "Soap Opera"sı. Rakip ailelerin rakip şirketleri arasındaki entrika mücadelelerini al, Ortaçağ Avrupası ortamında bazı klanlar arasında geçir, olsun sana Game of Thrones.

Ben şahsen sıfırdan yaratılan dünya olayını daha çok seviyorum. Günümüz dünyası zaten yeterince tanıdığımız bir dünya, içindeki hikayeler benzer olsa da inandırıcılığı en azından daha fazla. Dünyamızın paralelinde ayrı bir hayat yaşayan bir büyücü toplumundansa (Harry Potter) kendi dinamikleri içinde büyünün var olduğu ayrı bir dünya (Ejderha Mızrağı) daha normal geliyor bana.

Ejderha Mızrağı dedim...favori fantastik dünyam. Karakterler kusurlarıyla var, dünya idealize değil, üstelik kenderler ve Tasslehoff var, daha ne olsun :)

Mass Effect tarzı bilim kurgunun ötesine gidip birbirinden çok bağımsız kültürler geliştiren uzay temalı kurgular hoşuma gidiyor.

Örneğin mass effect'te geth'lerin yaşamları konusu başlı başına felsefik bir olay. Yani "organik yaşam" ve "sentetik yaşam" kavramları. Ayrıca Asari'lerin yaşam döngüleri çok orjinal. Her ırk kendi içinde çok ufuk açıcı hikayeler taşıyor, hepsi çok iyi düşünülmüş.

Normalde uzay hikayeleri kuru savaş üzerine kurulu bilim kurgu temaları içerir, ama mass effect'te bütün ırkların tamamen birbirine yabancı bir kökenden geldiklerini kavratan çok güzel detaylar var.

Valla ben yepyeni evrenlere acilmayi cok seviyorum. O evrenleri yavas yavas kesfetmek, diger evrenlerle kiyaslamak falan cok hosuma gidiyor. Tabii evrenin de bisekilde tutarli ve mantik sinirlari icerisinde olmasi gerekiyor. Yani oyle yaptim oldu tarzinda degil de niye boyle, ne oldu gecmiste, kisitlari ne? tarzi cizgilerinin olmasi gerekiyor. Oteki turlu cocuk hikayelerine donuyor.

karşılaştırmak zor ama benim için lotr. kitapları da filmleri de çok derinlikli ve gerçekten başka bir alem varmış gibi hissettiriyor.

harry potter bence sıradan bir fantezi-macera gibi. kitaplarını okumadım o nedenle tam yorumda bulunamıyorum fakat yazarı bile popülist yaklaşıp harry ile hermione'yi sevgili yapmalıydım falan dedi geçenlerde. olay bu kadar sığ olmamalı. ya da tolkien çıtayı çok yükseltmiş zamanında, harry potter basit kalıyor biraz.

atmaca poligon aklima ilk gelen.

Bovling benim için birini kaybetme sebebim olmuştu. Sürekli kanala atıp durunca stres yaptım, strese girince bazı tiklerim ortaya çıkar. Kız benden soğumuş o yüzden, sonrasında ortak olduğumuz okey bile kurtaramamıştı. Arkadaşın nişanlısının komşusuydu, onu da bana yapmaya çalıştılar ama sorun hüsran. Oyun olayı biraz riskli o yüzden. Buz kırıcı derken tamamen bitirebilir de. Ha senin için de geçerli. Belki sen ondan soğursun. Kimi insan kaybedince olgun davranamaz. Şimdiki yaşım olsa tamamdı da o zaman gençtik tabii. Ha sırf o olay beni de genel olarak bovling sporundan soğuttu. O günden beri bovling topu deliğine parmağımı sokmadım. Nasıl travma olduysa. Hayır ilk oynadığımda 2 strike, 3 spare bile yapmıştım, hala inanamıyorum o gün nasıl o kadar kötü geçtiğine.

kadıköy'de merak edilen hamburgerci, kruvasancı vs. denenebilir, kahve de aynı şekilde. yani alalade bir yerde yemek/kahve yerine, yeni/merak edilen yer denenebilir, tek başına etkinlik aslında. sinema olarak da, başka sinemaya bakın, kadıköy sinemasında oynuyor genelde.

Yaşlar kaç? Ben bu saatten sonra poligon, bowling kaldıramam istemem de. Efendi gibi bir yerde oturalım isterim mesela.

birer sandviç, kahve vs. alın, katlanır sandalyenizle sahilde bir yerde oturun.

hazır son son güzel havalar varken bisiklet kiralayıp turlayın hocam, çok aşırı ciddiyim, kesin bilgi. 25 yıl sonra ilk defa bisiklet aldım. hem de yol bisikleti. işe gidip geliyorum. artık nasıl bir kardiyo yapısı varsa kafam acayip güzelleşiyor, herkese selam veresim, hal hatır sorasım geliyor afsafa, geçen hiç tanımadığım bir dayıya, sırf adrenalinim yüksek diye, dayıı, kaskın arkasındaki ışık yanıyo mu baksana dayı, göremiyorum malum ehehe, derken buldum kendimi. yani herhangi bir aktivitede böyle hızlı bir etkileşim çok zor alırsınız. dayı örneğini çok seapmayalım teşbihte hata olmaz.

Ben bir keresinde İstanbul içinde evime yakın şubedeki hesap dökümümü işyerime yakın şubeden almıştım. Muhtemelen olur gibi. Bankanızı da arayabilirsiniz önceden.

alabilirsiniz sorun olmuyor

Oraya ambargo konmamışsa, bizimkisi gibi "içeriden girilemiyor ama dışarıdan girilebiliyor" benzeri bi şekildeyse VPN ile denenebilir.

Trivago denen sitenin olayı farklı seyahat sitelerini tarayıp içinden çıkarması. Booking bulamazsa Agoda bulur, eDreams bulur, Orbitz bulur. Otelz, odamax gibi yerli tedarikçileri bile kullanıyor. Kayak var yine öyle mesela. Oralar da kullanılabilir.

travel.yandex.ru

TR'den aciliyor mu bilemem ama bakabilirsiniz.

wikipedia'a göre 426 bölüm. her bölümü en az 2.5 saat falan. pek baştan başlanıp izlenecek bişi değil. çok canınız çekiyorsa açın rastgele bölümleri izleyin.

Tamamı feyk bi program. Hepsi kast ajansı çalışanı tipler. Dizi niyetine oturup seyredilir de, o tür diziler de çekmiyo bizi be.

Malum şey olsun yeter şimdilik. Sevgiler.

2022 daha çok korona sonrası normalleşmeyle geçti bireysel olarak.
-evde çalışmaya ve almanca öğrenmeye başladım.
-kendimi keşfetmek ve geliştirmek için çok zamanım oldu.

2023'te de güzel şeyler olacak herkes için bunu hissedebiliyorum.
-o yüzden temkinli ve kararlı bir şekilde adım atmak kalıyor geriye...

İsteklerimin hepsi oldu. Mutluluk, sevgi, arkadaşlık, aile bağları, evlilik, para, statü, başarı. Her şey gerçekleşti. Burnumu bile yaptırdım :)

2023’te daha da fazlasını istiyorum. Hem kendim hem de sevdiklerim için.

Arpa boyu yol alamadim...

-kariyerimde biraz daha ilerledim yerimde sayarım diye korkuyordum.
-33ümden sonra aile evinden çıkıp tek yaşarım veya evlenirim diyordum, 6 sene erken oldu başarı mı bilmiyorum. zaten baya olaylı geçti sdfg

2023ten beklentim ölmeyelim yeter. Bir de araç satıp alamamıştım onun yerini doldurabilirsem ins.. rabbimiz amin

ingilizceydi spordu falan onlar bir türlü olmuyor. kadınların sürekli diyete başlaması gibi onlar bende.

Ek olarak: pbs.twimg.com

2022 fena değildi. Yds İngilizceden 70 hedefim vardı. 80 aldım. Şimdi Yds Almanca 70 hedefim var ama o İngilizce kadar kolay olmadığı için biraz gecikebilir. Hedefim yüzde yüz ofis ortamına geçmek. Fabrika müdürü olmak istiyordum ama insanlarla uğraşmak çok zor. Olaysız iş istiyorum.

Kisisel olarak kotu bir yil degildi benim icin fakat ulke gundeminden cok yoruldum. Gecen gun baktim, 2022 hedefleri diye bir liste yapmisim sene basinda; hepsini gerceklestirmisim ya da daha iyisini yapmisim kendi capimda ama mutlu muydum derseniz bu sene benim icin oldukca kaygili gecti ama bu kaygi kendi hayatimdan kaynakli degildi. Ve cok hizliydi; hangi ara aralik ayi geldi, anlamadim.

2023 icin hayatimizda buyuk degisiklikler olacak, konfor alanimizdan tamamen cikiyoruz gibi gorunuyor; simdiden onun hazirliklari pesinde kosturuyorum. Bir de yuksek lisansimin tez asamasindayim, tezi verip bir an once kurtulmak istiyorum. Kendi terapime baslamak ve spordaki istikrarimi surdurmek de diger hedeflerim. Bakalim; umarim gelecek sene aralik ayinda "keske boyle bir karar vermeseydik" demem.

vee ulke icin en buyuk dilegim haziran ayinda gerceklesir umarim, malum.

- evden çalışma şeklinde bir miktar daha iyi koşullarda iş buldum.

-uzun süre boks ve fitness yaptım.

-ek bir uzmanlık alanından gelir elde etmeye başladım.

-bir girişimcilik adımı attım ne olur göreceğiz

-birkaç sertifika ve kurs aldım.

Sosyal anlamda ise yerimde saydım maalesef.

2023'ten hedefim girişimciliği tutturup kendi işimde devam etmek, daha sosyal bir insan olup sevdiğim insanlarla çevremi genişletmek, ciddi bir ilişki yaşayabileceğim bir kız bulmak, kenara iyi para koymak, boks ve fitness ile fit, güçlü ve sağlıklı kalmak gibi. 2023 yılbaşında güncellerim burayı sağ olursak.

kendim için hiçbir şey yapamadım ya. tüm yılım annelik ve tek başına ebeveynlik mücadelesiyle geçti, her gün günü bitirmeyi umdum hep. oğlum ve sağlığı için şükrediyorum yalnızca. 2023 için bi liste yaptım bakalım, umarım ben de bu yıl hedeflerimi/beklentilerimi (bir kısmı da olsa) gerçekleştirebilirim :)

2022 hedefim amerika'da is bulmakti. onu yaptim.

simdi yeni yil hedeflerim:
1- baska bir sehirde yeni is bulup seattle'dan tasinmak
2- bmw almak
3- helal sut emmis bir amerikan vatandasi kiz bulmak

o kadar hiçbir şey yapmadım ki ancak bu kadar hiçbir şey yapılmazdı. Muhteşem boş zamanlarıma rağmen nothing :)

ispanyolca öğreniyordum yarım bıraktım
kitaplar ehh işte
xbox aldım oyuna sardım
swift öğreniyordum yarım bıraktım
işte hala aynı şekilde boş boş, motivasyonsuz çalışıyorum

2023'te farklı olmayacaktır

Hiçbiri olmadı. 2023 için ülke ölçeğinde hedeflerimiz var, o da olmazsa zaten sal gitsin.

Endonezce öğrenmeye başladım. Duolingo Endonezce kursu bitti, Babbel'in de kelime bilgisi ünitelerindeyim. Kendimi zorlarsam biraz bir şeyler çıkıyor ama gördüğüm herhangi bir Endonezce yazıdaki kelimeleri tek tek tanısam da genelde cümleyi toparlayamamak gibi bir problemim var. Bazı metinleri daha rahat okuyorum ama.

Saya berharap bisa bahasa Indonesia. Saya mulai belajar bahasa Indonesia pada akhir tahun lalu. Sekarang tidak sangat bagus, tapi tidak buruk.
(Endonezce bilmeyi diledim, geçen senenin sonunda Endonezce öğrenmeye başladım. Şimdi çok iyi değilim ama kötü de değilim)

elden aldığınız kısmı bankaya yatırıyorsanız zaten hesaplarda görünür. maaşınız kısmına siz reel aldığınız maaşı yazın.

vadesiz hesaplarda bulunan birikimlerinizi ve eşinizin gelirini de mutlaka destekleyici döküman olarak ekleyin.

resmi maaşınızı yazın, yani asgari ücreti. elden aldığınızla beraber falan yazmayın sakın, yaptığınız yanlış bir şey zaten ve sizde bunu itiraf ediyor olursunuz. size ve eşinize ait banka dökümlerini, mal varlıklarını ( tapu, araç ruhsatı gibi).

@seyduna

Adam vergi dairesine beyanda bulunmuyor, bahsettiginiz sey turkiye cumhuriyeti'ni baglar. Konsolosluk gelirini soruyor, adamin geliri de yatan+elden. Zaten hesap hareketleri de bunu destekler.

@brkylmz
size katılmıyorum, mesela almanya konsolosluğu ise görevli kesin soracaktır. benlik sıkıntı yok, sizin dediğinizi yapsın hocam. maaş bordrosunu 3 aylık veriyorsun ve gelir beyanında bulunuyorsun.

sonradan not: hacılar siz devleti niye karıştırıyorsunuz? ben ceza falan alır mı diyorum sanki? benim dediğim güven vermeyen bir beyan olur, bu yani.

@seyduna6687 ben de size katılmıyorum. konsolosluk bir yana, sgk ve vergi dairesi hariç devletin hiçbir kurumunu ilgilendirmez bu durum. bankaya elden para yatırılmasını konsolosluk maaşın bir parçası sayar mı, sanmam ama kötü bir etkisi de olmaz.

öte yandan benlik de bir sıkıntı yok.

Formda kazanılan para gibi bir soru yoktu diye hatırlıyorum. Lakin vize için bordro da soruyorlar, dolayısıyla zaten görünecek olan bordrodaki. Banka hesabında da elden yatanı görüyorlar ki banka belgesinde sürekli sirkülasyon ve en altta yazılı olan yekün önemli. Konsolosluklar ülkemizde asgari üstünün elden alındığını birçok vatandaşımızdan iyi bilirler onu düşünmenize gerek yok.

SORUN ÇÖZÜLDÜ. Sözlükte de "girilemiyor" yazılıydı. Galiba bana özgü değil genel bir sorunmuş.

cok nadir, ki amerikada toplu tasima hemen hemen yok gibi bir sey. deniz toplu tasimasi dusununce istanbul izmir canakkale falan haricinde turkiyede de nadir.

cevap: trainwreck filminde amy schumer staten island'dan manhattan'a gidiyordu feribotla.

boston'da duck tours var sayılır mı?

youtu.be

maid dizisinde vardı galiba, netflixte var

Eskilerden Perfect Strangers (Muhteşem İkili) dizisinin açılış jeneriğinde Balki bir gemiden Hürriyet Heykeli'ne bakarak sırıtmaktadır.

Grey's Anatomy'de vardı

Fatal attraction vardı, gemide başlıyor.

linkedin

Kariyer net var, Yenibiriş var, Secretcv var. Linkedin bende işe hiç yaramadı. Balon bence.

Yine en iyisi tanıdık falan, siteden aramaktan çok daha etkili.

sektöre göre değişir sanırım.
Ben sadece linkedin'den arayışta oldum ve orada buldum.

karadağ sırbistan arasını (budva-belgrad) otobüsle gittik sakın ama sakın gitmeyin. boş yolda 60la filan gidiyor. otobüsler çok eski, koltuk geri yatmıyordu, ışıkları bozuktu sürekli yanıyordu. çok konforsuz iğrenç bir yolculuktu. bozturdu firmanın adı, aklınızda olsun.

balkanlarda arabayla ülke ülke gezmek ayrıca fazlasıyla riskli zaten. sadece süre değil hırsızlık, rüşvetçi polisler, sınırda bekleme çilesi vs bir sürü şey. yollar falan zaten rezalet, hız sınırı düşük, araçlar eski, kiralama firmaları türlü türlü dolandırıcılıklar yapıyorlar ne olduğu belli değil.

biz gidip dönerek gezdik genellikle. bosna, makedonya, karadağ, kosova hepsine ayrı tur yaptık diyebilirim. ayrıca kesinlikle o kadar çile çekildiğine de değmez. yapmanız gereken plan o parayla thy'den karadağ gidiş dönüş bileti alıp oranın tadını çıkarmak olmalıydı, onu da yazın yapmanız lazım kışın boşuna çile ve risk dediğim gibi.

edit: ideal plan olarak karadağ’a uçup, oradan araç kiralayıp yazın karadağ’da gezmeyi tavsiye edeyim özet olarak. kalanında bu çileye değecek pek bir şey yok hele kışın gitmem için üste para vermeleri lazım (makedonyalı biri olarak söylüyorum :)

balkanları türkiye gibi düşünmeyin. ne yollar yola benziyor ne otobüs, tren (hoş bizde de yht harici doğru düzgün bir sefer yok) bizdeki gibi konforlu ne de seferler sık. otoban falan pek yok, hatta düz yol bile yok neredeyse sürekli delik deşik ışıksız dağ yollarında allaha emanet gidiyorsun. bosna ve sırbistanda çok araştırmadan araç kiralayıp gezmiştim de akp negzel yollar yapmış hakikaten moduna geçiyordum neredeyse :D

arabayı farklı yerde bırakmak hiç mantıklı değil zaten maliyet açısından. aldığınız yerde bırakacak ve çok fazla yol yapmayacak şekilde planlamak gerek. hatta bence ülkeleri ayrı ayrı gezmek daha rahat olur diğer türlü çok yorar çünkü. şu an için soğuk havanın keyfinizi kaçıracağına ben de katılıyorum ayrıca.

otobüsle tiran-işkodra yapmıştık, tam bir rezalet. ufak otobüsletle tek yoldan dur kalk yapa yapa gidiyorsun. bileti muavinler kesiyor falan. tam bir işkence. daha da kötüsü işkodra o kadar dandik bir yer ki dibindeki podgoritsaya gidecek vasıta bulamadık ve yol kenarında bir saat bekledik. gelen otobüsler almıyor basıp geçiyor.oradaki taksilerle pazarlık yaptım 90 euroya en azından konforlu bir şekilde podgoritsa otogarına vardık. oradan budva-kotor yaptık otobüslerle. o kısım daha ucuz ve yorucu değildi. ayrıca karadağdan belgrada yapılan tren rotası baya eğlenceli. tren eski olsa da manzara için değer. fiyatı yine makuldü. ama yataklı trenlerdeki fukara halkla 10 saat tren yolculuğu ve muhabbet eğlenceli gelmiyorsa başka opsiyonları değerlendirmelisin.

Bosnadan kiralayıp karadağa geçmiştik biz baya uygundu fiyatlar ,2 sene önce falan. Sınırda da hiç beklemedik önümde bir iki araba vardı gidişte de dönüşte de. Arabayı bosnada h alanına bırakıp dönmüştüm

Araç kiralama alış ve bırakış yeri farklı olduğu zaman her yerde pahalıdır, çünkü o aracı bir de geri götürmek lazım. Atıyorum Berlin'den alıp Münih'e bıraksan da aynı, Bangkok'tan Chiang Mai'ye bırasksan da. Hatta İstanbul'dan Ankara'ya bıraksan da. Ki burada ülke de değişiyor.

Üsküp-Ohrid arasında otobüs aranırken istasyon yakınında otobüs fiyatına yakın bir fiyata dolmuş yapan bir taksiciye denk gelmiştim. Bu tür ayarlamalar yapılabiliyor. en kötü öylesi çıkar. Sonra bir de şu var ki, internetten bakılan bilgi yanıltıcı olabiliyor. Olduğu söylenen otobüs olmuyor veya tam tersine internette yazmayan başka gidiş yöntemleri bulunabiliyor. Oralarda dolmuş yapan taksi, hatta sivil araç var bol bol. Birçok firma da internette görünmüyor mesela. Otogarlarda ve dolmuş durak yerlerinde daha sağlıklı bilgi alınır. Gidip bakmak lazım. Kalınacak yerlerle kontak kurup meselenizi anlatırsanız onlar da yardımcı olabilirler.

Her yerin kendi koşulu var, ona göre ayarlayıp hazırlanırsan tadını çıkarmak daha kolay olur. 8 saat mi yol, hazırlığı ona göre yapmak lazım. Araba ile 4 saate gidilecek yolu 4 otobüs değiştirip 1 günde gitmişliğim var (yer Goa, Hindistan. Palolem-Anjuna arası), üstelik hiç de pişman değilim. Uzun yolda gidilen yeri daha iyi tanıyorsun. Bence bu bir artı bile. Her şey konfor değil.

Yds Almanca'dan 70 80 arası bir puan almak ve iş görüşmesinde fena değil denecek kadar konuşabilmek.

kilo verir ve mental sağlığımı toparlarsam memnun olurum, ötesinde bi beklentim veya hedefim yok

iş hedefi, yeni bir departman kurmam gerekiyor. şirketimin karlılık ve kar hedefini tutturmam lazım. teşvik alacağız ilk defa, o da önemli bir hedef.

kişisel finans durumu, Ocak’ta 1,5 milyon retention bonus alıyorum. Mart’ta da benzer bir tutar yıllık prim. klasik yatırımların dışında bir girişim kurmak istiyorum.

Eşimin ailesi zengin. Uluslararası iş yapıyorlar. Türkiye’de, başka ülkelerde fabrikaları var. Onlarda bir takım gelişmeler olacak. Bir jenerasyon işi gücü bırakıyor. Bırakmak istiyor. Yeni jenerasyonda yaşlar küçük ya da iş bilen kimse yok. Para yiyorlar, geziyorlar, ilgileri yok. Benim liderlik yapmamı bekliyorlar.

- bir şirket var son aşamada olduğum, oraya girersem çok para kazanacağım bir kariyer sıçraması olacak. onu bekliyorum girersem min 3 sene çalışmak gibi bir hedefim var. giremezsek başka bir değişiklik düşüneceğim.
- ibiza ve amsterdama gitmek istiyorum
- bir ara çocuk yapacağız 2023’te inş uğraştırmadan olur
- bel ağrısını çözmek için düzenli spor yapmam lazım

Yatak odama ayna almak
Sakal uzatmak
Şan kursu almak

is degistirip teknoloji sektorune gecmek
sevebilecegim bir kadin bulmak
bmw almak

Gittiğim destinasyonları anlamlı biçimde ilerletmek.

- Kuzeyde Amsterdam'in ötesine
- Batıda Brüksel'in ötesine
- Güneyde Kaş/Antalya'nın ötesine
- Doğuda Mardın'in ötesine

oscp edinmek
ielts'den yüksek bir puan almak
taşınmak
yatırım yapmak
en az bir yazılım dilini iyi bilmek.

Tr den sg olmak.

kiracıyı çıkarıp kendi evime taşınmak, 15 kilo vermek, sakal uzatmak, hayatta kalmak.

Hedef olmadan yasamak. Oksimoron gibi oldu.

TRden ayrılmak

Hükümet gitsin ilk hedef, tayin 2. Hedef, çocuk biraz büyüsün,yeşil pasaport gelsin.

işi gücü bırakıp trader olmak.

Omzuma rağmen spora yeniden başladım. Eski günlere dönemem ama olduğu kadar deyip devam etmek istiyorum.

Yeni kitap almamayı becerip kütüphanemde okunmamış kitap bırakmama kararındayım ama almama işini nasıl beceririm, bilmiyorum.

Kafa dengi birini bulursam ülkeyi ikinci bir tur gezmek niyetindeyim.

Merkeze taşınacağım, site hayatı bana göre değil, kapıdan çıkınca kendimi çarşıda bulayım istiyorum.

Yatırımlarımda daha agresif olacağım.

Bakalım.

- Tezimi savunmuş olmak
- Almanca'da B1 seviyesine ulaşmak
- Fikir aşamasında olan küçük girişimlerime başlamış olmak
- Almanya veya civarındaki bir şirketten mesleğimle ilgili bir pozisyonda kabul almak
- Alt göbeğimi eritmek
- Biraz daha sosyal olmak

Geçinebilmek

Portekiz'de bahçeli bir ev almak. Bankadan öğrendiğim kadarıyla böyle bir ev alacak kadar kredi imkanım olmasına rağmen vatandaşı olmadığım için %30-40 arası peşinatı 2023 yılında biriktirebilmem hiç mümkün görünmüyor.

Görüştüğüm bir hanımefendi var, her şey yolunda giderse hiç uzatmadan direkt nikahı basıp evlenmeyi düşünüyorum. Hali vakti yerinde görünüyor, sırt sırta verirsek güdemeyeceğimiz insan yok.

Ailemin türkiye'de kalan üyelerini de ya yaşadığım yere ya da almanya/hollanda taraflarına bir şekilde getirip türkiye gündeminden komple kopmak istiyorum. mümkün mü? kısmen.

Yıllardır saz çalmayı öğreneceğim diyorum ama bunun lafını ettikçe gerçekleşmiyor. 2023'te sazı elime alıp bir yerden başlamayı düşünüyorum.

Hayatımda hiç gününü, saatlerini planlayan biri olmadım. Akıp giden zamanı hayretle izlemek yerine hayranlık duyduğum "akşam 9-11 gibi biraz kitap okuyup dil çalıştım" diyebilen insanlar biri olmak istiyorum. telefonuma uyku saati alarmı kurdum, küçük küçük başladım buna.

biraz daha bakımlı bir erkek olmak istiyorum. ne bileyim biraz yanık ten, pürüzsüz bir cilt falan.. geçen ay bir iki krem aldım ama nereme süreceğimi bilmiyorum. belki biraz youtube videosu izler bu konuya biraz eğilirim.

bu yaza formda gireceğim dediğim her kış üzerine 2-3 kilo daha koyuyorum. kemerde istediğim deliği tutturamayınca güne çok agresif başlıyorum. herkesin haleti ruhiyesi için o çanta doldurulacka, o gyme gidilecek.

Memur olarak mutlu olabileceğim bir yere atanmak
Artık kurulu bir düzenimin olması
Düzenli olarak spora gitmek
Yeni insanlarla tanışmak

-Kilo hedefim 77-80 kilo bandına kadar inmek
-Ailedeki bazı vefatlar sebebiyle bazı hisseli gayrimenkuller var, bunlardan bazılarını kendi elimde toplamak. Zira biraz karışık, değelendiremiyoruz. Artık "şunun şu kadarına karşı bunun bu kadarı" diye bazılarını devredip devralma suretiyle ailenin hepsinin iyi kötü değerlendirebileceği bir hale sokmak.
-Bir dil daha öğrenmek. Son 1 senedir Endonezce öğreniyorum. Grameri baya kolay, hiç çekim falan yok. Bu 1 sene sonunda eh halim ne kötü ne şahane.
-İş...doğrusu içinde bulunduğum sektörü değiştirmek istiyorum ama 45'inden sonra çok zor. Artık çıkartılana kadar buradayız, anlaşılıyor.

-Kisin triathlon, wetsuit aldim
-Daha dusuk maasli bir ise daha az calismak kosuluyla gecmek
-tekne almak
-yazmaya basladigim kitabi bitirmek
-duzenli spora devam
-yeni bir ulkeye tasinan kardesimin hayata tutunmasina destek olmak
-destek verdigim 2 vakif var, onlara daha cok zaman ayirmak
-uyesi oldugum partinin lokal toplantilarina katilmaya baslamak
-ned olmak.

YDS İngilizceden 85 almak
Yıl sonuna doğru evlilik teklifi yapmak
Yıl sonuna kadar yapmayı düşündüğüm ticaretten 200k ₺ kazanmak
Green card çıkarsa ülkeden gitmek.
Green card çıkmasa da ülkeden gitmenin yollarını aramak
Alkolü tamamen bırakmak
Almancamı geliştirmek
Rusçamı da geliştirmek.

İngilizce'mi geliştirmek,
3-5 kilo zayıflamak,
Doğru kızı bulabilmek,
Elime biraz para geçerse araba modelimi yükseltmeye çalışmak

1 - ingilizcemi geliştirmek
2- askerlik işini 35 yaşına kadar ertelemek
3- finansal özgürlük noktasında şansımın yaver gitmesi ve iyi kazanmak.


başka da yok şuan.

hedeften ziyade kafamdakiler:

finansal duzenimi gelistirmek
pick-up almak
cnc almak
bag bahce isleriyle ugrasmak

öncelikle kendi ve bütün ailem için sağlık sorunu olmayan bir yıl.
yazın düğünüm var bu süreci sıkıntısız atlatmak.
aracımı değiştirmek.
evimin eksiklerini tamamlamak.
yıl boyunca sporu bırakmayıp belli bir aşamaya gelmek.

Bir arkadaş edinsem iyi olur. Hiç arkadaşım yok.

yeni girdigim iste hedefleri kasima kadar tutturmak
hanima duzgun bir is bulmak
yan is olarak emlakcilik kursunu bitirip bir firma ile anlasmak
bulabilirsem temiz bir e30 almak
oglanla ukulele kursuna baslamak
10kg vermek

40 kilo vermek
bir daha asla arkadaş edinmemek

araba kullanmayi ogrenmek.

2023 büyük yıl ya. Hemen ankete girişeyim:

- Doktora bitecek. Bitmezse atılıyorum zaten. Tez çoktan yazıldı, problem yok. Günü bekleniyor. Hoca kıllık etmese zaten 2 sene önce bitmiş olacaktı da Türkiye işte ne diyeyim.
- YDS'den puan almam lazım. Enayi gibi dil tazminatı almıyorum ne zamandır. Akmasa da damlar.
- IELTS'ten de puan almam lazım yurt dışı başvuruları için. Konuşmam sıkıntılıydı, onu da yurt dışında hallettim. Döner dönmez gireceğim bakalım. 8.5 alsam zil takar oynarım. 8 alsam ona da sevinirim. 7.5 ve altı biraz üzer. Muhtemelen tekrar girerim ama bakacağız.
- En büyük hedefim Almanca meselesi. Bu yıl epey öğrendim ama ciddi ciddi C1 sertifikasına kasmam gerek. Yıl sonuna kadar almaya alırım da alana kadar başvurular için çok geç kalmış olabilirim.
- Evet başvuru deyip duruyorum. Valla ben yapabilirsem gideceğim. Türkiye bitti benim için. Avrupa'da geçirdiğim 1 yıldan sonra hiç kuşkum kalmadı. Yalnız alan itibarıyla zor iş. İş bulup gidemem. Allah'tan ikinci diploma var da o diplomanın master programına kapağı atıp yerleşmek mesele. Sonra doktoralı dönerci olarak biraz sıkıntı çeker, ileride çoluk çocuğa gülerek anlatırım. Bu iş olsun diye şimdiden çok uğraşıp emek verdim, temellerini attım. Gerisi kısmet.
- Six-pack yaşlarım geçiyor artık. Formum şu an hiç fena değil ama birkaç ay sıkı çalışma ister yine de. Bu yıl vakit bulabilirsem ahir ömrümde kendimi öyle de bir görmek istiyorum. Bir şeye yarayacağından değil de heves işte. Hep Hollywood.
- Valla iki saat salsa yaptım, tadı damağımda kaldı. Çok isterim azıcık öğrenmeyi ama zaman olmayacak gibi. Yine eşek gibi çalışmak beni bekler.

Bakalım yıl sonunda neler olmuş olacak.

sağlıklı beslenmek
düzenli spor yapmak
düzenli cilt bakımı yapmak
eski enerjime dönmek
tezimi yazıp bitirmiş olmak
doğum günümde yurtdışında olmak
minicik bir ihtimalde olsa araba almak
kitap okumaya daha çok vakit ayırabilmek
mental sağlığımı korumak

Sevgili bulmak ve yurtdışına tatile gitmek
Sci yayin yapmak
Ev almayi cok isterdim
Sonbahar gibi uzakdoguya gitmek
Eski bir arkadaşımla barismak

Evlenmek istiyorum artık hayırlısıyla.
İtalyada balayı.
Huzurlu olmak..
İyi bir aşçı olmak bir sürü yemek tarifi öğrenmek.

enflasyona yenik düşmemek.

-Kafayı düzeltmek öncelikle,
-Müzik prodüksiyon öğrenip geliştirmek (başladım buna),
-Spora tekrar başlamak,
-Yeniden evde yemek düzenine geçmek,
-Daha az alkol ve sigara tüketmek,
-Hayatımdaki gereksizleri temizlemek

fransizcayi b2-c1 seviyesine getirmek
sirkette forecasting departmanini kurmak
maasi 2 katina cikarmak
aile ve kendimin mental ve fiziksel olarak saglikli olmasi

-Sporu alışkanlık haline getirip bırakmamak.
-Kilo vermek.
-İhtiyaç dışı alışverişe son vermek.
-Yabancı dil öğrenmeye geri dönmek, bu sefer bırakmamak ve daha çok çalışmak.
-Yıl bitene kadar bir yurtdışı tatili.
-Sağlıksız yiyecekleri azaltarak bitirmek.

Bu sitede bu kadar kilo problemi olan insan olmasına şaşırdım biraz, 2023 hedefimi Ekşi Duyuru Dombililer Kampı kurup herkese kilo verdirmek olarak güncelledim.

enflasyonu %20' ye cekmek :)

motorsiklet almak istiyorum ama ulkedeki trafik beni korkutuyor o yuzden vazgectim. su anda bir hedefim yok.

Ben kafa dinlicem hayırlısıyla.

-akil sagligimi toparlamak
-kariyer anlaminda daha guvenli bir pozisyona gelmek
-cokca kitap okumak
-meslegimle ilgili yeni seyler ogrenmek, kendimi gelistirmek
-ehliyet sinavini gecmek
-belki kendim icin degil bu degil; ama ailemin mutlu olmasi elbet.

-Yasadigim ulkenin vatandasligini almak
- evlenmek
-tasinmak
-is yerinden uzun sureli izin almak
- ek gelir elde edecek ve beni heyecanlandiracak bir ugras bulmak

akıcı şekilde ingilizce konuşmak, daha fit olmak ve finansal olarak da sadece BATMAMAK :)

iki basit planım var.

-daha fazla yeni insan tanımak.
-yaza fiziksel olarak bomba gibi fişşşek gibi girmek.

Ikinci motoru almak, ccie wireless sertifikasini almak, bebege bakici bulmak :)

Uzun zamandır yapamadığım yurtdışı tatili olabilir

Aylardır hem tam zamanlı çalışıyorum hem tez yazıyorum, çok yoruldum. Dinlenmek, kendime çevreme zaman ayırmak istiyorum.

- evin ekstra borclarini bitirmek
- yeni arabanin ek borclarini bitirmek
- para biriktirebilmek
- insallah bir bebek sahibi olmak
- yeteri kadar para biriktirebildiysem(kredisiz bi sekilde) kendi isimi kurmak icin kücük adimlari atmaya baslamak.

- patent dosyalarımın yazımını bitirip başvurularını yapmak
- yelkenli eğitimine ileri seviyede devam etmek

istifa etmek (yaptım)
sigarayı bırakmak (yaptım)
yeni bir yetenek / meslek kazanmak (yarım devam ettireceğim)
sosyal medya hesaplarını geliştirmek / genişletmek (devam ediyor)

ne demişler, bugünün işini yarına bırakma :)

hükümet değişsin o bana yeter .

-Tezimi teslim edip yuksek lisansimi bitirmek.
-Duzgun bir ev bulup, tasinma, yerlesme islerini halletmek, yeni sehre ve ulkeye adaptasyon saglamak.
-Kedimi sapasaglam bir sekilde yanima getirmek.
-Yuksek lisans sonrasinda kariyerimi ne yonde cizmek istedigimi netlestirmek ve uygun adimlari atmak.
-ingilizcem cok koreldi, tez bitince biraz ona yogunlasmak istiyorum.
-Spor istikrarimi yakaladim, bu rutini bozmak istemiyorum.
-Terapiye baslamak ve devam ettirmek.

Bakinca gozume cok gorundu simdi ama yapabilirim umarim hepsini.

yeni taşındığım ülkeye tamamen uyum sağlamak.
ingilizce'yi upper seviyesine getirmek.
keyif alabileceğim bir işte çalışmak.
fitness'a tekrardan başlamak.
yeni insanlarla tanışmak , dostluk kurmak.
hoş bir irish kızı ile tanışıp evlenmek(kısmet içerir)

-Kilo vermek
-Borçları bitirmek
-İngilizceyi ilerletmek
-Tezle uğraştığım için bu yıl güzel bir tatil yapamadım, en azından yurt içinde bol gezmeli tatil yapmak

şu akıl hastanesinden kurtulmak.

Ironman tamamlamak

-Her seferinde aksilik çıkan bir seyahat planım var bu yıl artık gerçekleştirmek istşyorum
-İşlerimde potansiyelimi yeteri kadar kullanmadığımı düşünüyorum, daha yoğun çalışmam lazım
-Trafik korkusunu ortadan kaldırmak
-Bir de Farklı bir iş planım var onu hayata geçirirsem şaşırtıcı ve güzel olabilir
-düzenli terapi de güzel olur

guzel anket, hemen yerimizi alalim :)

* belirli sureli is sozlesmemin suresiz olarak yenilenmesi icin gereken performansi gosterebilmek

* her ay gelirimin %25'i kadar tasarruf yapabilmek ve portfoyumu enflasyon ustu getiri saglayacak sekilde duzenleyebilmek

* 15 kitap okumak

* italyanca C1 sertifikasi almak

* her gun yoga yapmak + haftada en az 2 gun baska bir antrenman yapmak

* bu seneye gore daha cok sosyallesmek

hadi hayirlisi :)

Borçlarımı bitirmek demeye geldim :)))

öncelikle bir e92 coupe almak, ilk hedef bu. Yıl ortasına kadar olursa tadından yenmez. İkinci olarak düzenli spora devam edip vücudu eski haline getirmek, bütün emekler uçtu gitti resmen. Son olarak da yıl sonunda bir terfi daha alıp ülke çapında bir pozisyon almak, ki bir ihtimal türkiye dışında, italya olsun allaaam.

büdüt: italyanca öğrenmek!

Vakti gelmiş

O durumdaysa zaten ne kadar erken gidiş o kadar iyi.

anneannen zaten hayatında aktif, seni değiştirecek/dönüştürecek bir yere sahip değildir.
bir de şu var, ölüm yaşadıkça tanınır. ben de küçükken ailemin yanında bir cenaze evine gittiğimde ya da ölüm haberi aldığımda net tepki veremezdim. hatta insan bazı yaşlarda "çok yaşamayıp ölmek en iyisi" diyor. 20 yaşında bir gence sorsan 65 yaşında ne yaparsın diye, ölmeyi tercih ettiğini söyleyebilir. bunlar hep yaşamamakla alakalı. mesela ilk ayrılığında, sevgilin gidince ölürsün sanıyorsun. intihar edenler var. ama 45 yaşındaki biri sevgilisinden ayrılınca intihar etmez genellikle. çünkü o duyguyu tanır, geçeceğini bilir. bunun bir benzeri ölüm denilen şey.

ben ne zaman ölüm karşısında karakteristik bir duruş yakaladım? tanıdıklarım önce. gittiler, gelmediler. gittikleri zaman bana boşluk bıraktılar. çok samimi olmadıklarımın ölümü ile fazla üzülmemeyi, tanıdıklarımın ölümüyle eksilmeyi kabullendim. önceden bir vefat haberi duyduğumda, arkadaşımın akrabası ölmüş olsun örneğin, arayamazdım. ne diyeceğimi bilemem diye. şimdi koşarak yanına gidiyorum. çünkü benim de akrabalarım öldü ve o gün yanımda olanların bana ne hissettirdiğini biliyorum.

benzer şey, gençlerin acılarında da kendini gösteriyor. liseye giden bir tanıdığım, arkadaşının arkadaşı kanser olmuş diye onu teselli ediyordu. teselli ettiği kişi, kanserli olan kişinin arkadaşı yani. dünyanın en klişe laflarını kullandı. Twitter'dan toplama laflar. kınamıyorum, çünkü o acıyı hissetmiyor. "bi susar mısınız, kız ağlıyor burda!!" hassasiyeti gibi bu. ama bir yakını kanser olsaydı, ne demesi gerektiğini, ya da susması gerektiğini bilirdi. bilecek, öğrenecek. hayat böyle.

bence gençsiniz ve biriktiriyorsunuz. bir şirket kurup onunla vergi rekortmeni olmayı bilmiyorsunuzdur mesela, çünkü yaşınız ve deneyiminiz tutmuyordur. ölüm de bunun gibi. aslında bu yüzden, gelenekler önemli. senelerce yaşanmış, biriktirilip yeni nesillere aktarılmış şeyler onlar. kötü gelenekler de duyuyorum bazen, ama mesela bizim geleceğimizde hasta ve ölü evine yemek götürülür. uzun yoldan gelen de, ev sahibi de onlardan yer. bulaşıklar da götürülür geri. bunlara karşı da sert görüşleriniz ya da yorumsuz bir duruşunuz olabilir. neyse, uzattım, ama demek istediğim, yaşla kazanılır bazı şeyler. çok normal. siz duygusuz değilsiniz. 95 yaşındaki birinin yaşamasını isteyecek kadar 'yaşlıların gözünde hayatın kıymeti'ni bilmiyorsunuzdur henüz.

çok gönül bağınız olmayabilir. ben 2 ay arayla babaannemi ve dedemi kaybettim. babaannemde pek bir hissim olmadı, o zaman ben de şaşırmıştım, yaşlı diye herhalde demiştim. dedemi kaybedince anladım ki yaşla hiç ilgisi yokmuş. şu an yazarken bile gözüm doluyor. aramızdaki bağ çok çok farklıydı, babam gibiydi. babamı kaybetmiş gibi oldum. 100 yaşında da olsa aynı şekilde üzülürdüm, çok sevince hep erken geliyor.

80'i gecen birisi bence gorevi basariyla tamamlamistir. O yuzden ben de yakinim olsa dahi pek uzulemiyorum.

Ama gecenlerde 60li yaslarda akrabam olmayan sadece tanisikligim olan, cok sevdigim birisi covidden gitti, 40 yasinda adamim oturdum agladim 5 dakika. Hala arada aklima geliyor huzunleniyorum.

Bi kaç sene önce anneannemin annesi öldü, 100 küsür yaşındaydı (net bilmiyo kimse). Bi de öyle bi hastalığı falan da olmadı, pat diye gitti bi gece.

Taziye evi ilginç bi şekilde baya normal, hatta neredeyse "neşeli" bi ortamdı. Yani bi kızı (o da 80 yaşında) biraz ağladı ama geri kalan herkes muhabbet ediyo, ölen kişiyle ilgili anılarını anlatıyo falan. 20-30 yaşında ölen birinin evindeki o ağırlığın zerresi yoktu yani.

Başta bana da garip geldi ama sonra sanırım herkes bilinçaltında "zaten yaşayacağını yaşadı, hayatı da iyiydi, daha ne olsun" diye düşündüğü için böyle bi ortam oldu. Beklenmedik bir ölüm değil, zor bi ölüm değil, bi pişmanlık, suçluluk, kötü bir anı yok. Zamanı gelince öleceğimizi de biliyoruz. Sonradan düşündükçe normal geldi o ortam.

İnsanlar aynı olaylara farklı tepkiler verir. Endişe, stres, yas, üzüntü süreçleri çok karmaşık.

Siz de denk gelmişsinizdir, yakınlarını kaybeden insanların hepsi ağlayıp sızlamaz. Bazısı sanki hiçbir şey olmamış gibi her işe koşturmaya devam eder ancak dışardan bakan biri ondaki tuhaf gerilimi hisseder. İnsanlar durdurur, onu kenara çekerler. Birçok kişi bu durumu fark etmiştir, kendi aralarında durumun aciliyetini kavrayıp sessizce hemen bir görev paylaşımı yaparlar yapılacak işlerle ilgili.

Demem o ki siz ne kadar üzgün olduğunuza falan kafayı takmayın. Şu anda bu ruh halinizi anlamlandırma çabanız bile zor bir süreçten geçiyor olduğunuzu gösteriyor. Gerçekten umursamayan ya da durumla başedebilen biri "takdiri ilahi" ya da "üzüldüm yani ama onun için böyle daha iyi" gibi şeyler söyleyip geçerdi. Sizin yaşadığınız böyle bir şey değil.

Kendi üstünüze çok gelmeyin. Ne hissettiğinizin de bir önemi yok zaten. Şu anda bir şeyler paylaşmak istediğiniz insanlarla daha yakın olmaya bakın.

Benim anneannem de benzer durumlarda, şu an özel bakimla yasiyor. Annem ve teyzemler sürekli yanında oluyor birinden biri. Bir dönem tüple falan beslendi.

Yani su an durumumuz artık çok acı cekmeden gitsindi. Daha 6 ay önce covid falan oldu yoğun bakıma gitti, hic istemedi gitmeyi. O yüzden bizde de var. Uzuluyoruz ama misal zamaninda dedem 60 yaslarinda vefat etti, daha erkendi. Onunki gibi olmuyor tabi 90 yaşında birine üzülmek.

Valla insan son 20 senesni Parkinson ve Alzheimer ile, 10 senesini yatalak, son senelerini baya bilinçsiz geçiren anneannesi ölünce bırak üzülmesini sevinebiliyor bile.

Arada kusak farki cok olunca insan sevse bile o kadar üzüntü duyamayabiliyor. Normaldir, olur öyle.

anneannem öldüğünde ben de böyle hissettim. herhalde kalanlar için de öyle hissederdim. artık hepsi 85+ ve aslında ben bu yaşta halen ölmemek isteyen kişilere biraz kızgınım. hiç adil değil böyle şeyler. gençliğinin baharında ölenler varken 85 yaşında ölmek istememek bencillik değil de nedir?

ben bile şu yaşımda ölsem, benden 10 yaş genç ölen ve benim kadar şey görmemiş milyonlarca kişi varken kendi ölümüme üzülmeyi biraz bencillik sayardım.

80 yaşına erişen bir insanın ölümüne üzülmem. yeterince yaşamış.

bulaşıcı hastalık fikri çok makul gelmeye başladı covid'den sonra.

Hoca'ya sormuşlar "Kıyamet ne zaman kopacak" diye. "Hangisi" diye cevap vermiş. "Nasıl hangisi, kıyamet işte" deyince hoca da demiş ki: "Karım ölünce küçük kıyamet, ben ölünce büyük kıyamet".

Muhtemelen bu süreç o kadar hızlı olmayacak. Farkına varmadan yavaş yavaş azalarak biteceğiz. Sonunda dünya tamamen yok olduğunda üstü muhtemelen bomboş olacak.

-Küresel ısınma sonucu bütün buzulların erimesi, denizlerin taşması ve düşük rakımlı bölgelerin sular altında kalması sonucu dünya coğrafyasının değişmesi,

-İçilebilir su kaynaklarının aşırı azalmasının çölleşmeyi getirmesi, Kıt su ve gıdaya erişimin büyük kargaşa ve savaşlara yol açması.

-Aşırı ısınma sonucu denizlerin buharlaşması ve oluşacak buhar tabakaları/bulutların güneş ışınlarını engellemesi sonucu önce yeni bir Nuh tufanı, arkasından yeni bir buzul çağı.

bence kokteyl olsun bir yanda uzaylılar saldırsın diğer yanda yanardağlar eş zamanlı harekete geçsin depremler olurken yerin altından zombiler çıksın

dünya'nın yorungesi de degisiyor, manyetik alana gore sapma ve eksenin cikma sonrasinda mutlu son. yasadiginiz icin tesekkur ederiz.

en gerçekçi senaryo 3. dünya savaşı.
devletler birbirine atom bombası göndermeye başladığında konu kapanır.

uzaylıların gelmesi tabi ki hoş olurdu. virüs olacağını sanmıyorum.

Küçüklükten beri güneş veya dünyadan daha büyük bir meteor çarpacak da dünyanın sonu öyle gelecekmiş gibi geliyor bana. Aklımda neden böyle kalmış bilemedim.

ben de bir gun bi gok tasinin yorungeye girecegini ve eldeki tum teknolojiye ragmen cozum bulunamayacagini dusunuyorum.

Melancholia ya da Deep Impact gibi olsun

teknoloji

bireysel silahlanma, bol cephanelik.

The Road filmini izlemediysen, izle.

yazar yazmaz yazan yazar +1. en iyi hazırlık silahlanma olmalı. ve yedek. evine bir şey oldu ya da evinden uzakta yakalandın. gidebileceğin bir başka yer hazırlığı. minik bir depo kiralayıp orada tutabilirsin. kırsalda da gömmek bir çözüm olabilir. minik bir arsa alıp oraya hazırlıklarını gömersin.

mesela bu iş için tekne almazdım. silah varsa bütün tekneler bizim.

reddit'te preppers diye bir sub var, tam senin kafada insanlar. deli gibi kıyamet hazırlığı yapıyorlar. takip etmeni öneririm.

verdikleri en ana tavsiye fiziksel kondisyon. çok şaşırmıştım bu tavsiyeye ama aklıma yattı, adamlar diyor ki ne kadar stok yaparsan yap, sokaktaki güçlü adam değilsen stoklarını koruman mümkün değil. o yüzden bu herifler stoklamanın yanı sıra paso vucut geliştirme fitness falan kasıyorlar ahshsh.

Doğu Karadenize taşınmakla işe başlayabilirsin.
Küresel ısınma bu hızla devam ederse en son çöl olacak vatan parçası orası çünkü.

kaynaklari bol issiz bir yere git. mumkunse ada.

ama insanligin sonu gelsin bosver. dunyanin insansiz yeni bir baslangici daha iyi.

doomsday preppers diye belgesel vardı, youtubeda da aratırsan kafayı buna takmış insanların 5-10 yıl yaşayabileceklerini düşündükleri sığınaklarını gösterdikleri bölümler var

gibi
youtu.be

doomsday bunkers/shelters diye aramalar yap youtubeda

nato ve tsk üslerinden uzak bir yerde, yani nükleer saldırının hedefi olmayacak bir yerde, suyu olan ve toprağında buğday yetiştirebileceğin, merkezi olmayan bir yerde arsa alarak işe başlayabilirsin.

yapan bir asker tanıdığım var, yer lokasyon belirtmeyeceğim ama 3 sene önce 100 bin lira civarı bir maliyetle kendine ufak bir ev yaptırıp, çeşitli ürünler ve hayvanlar yetiştiriyordu. tamamen bu dediğin amaçla.

ondan gördüklerimi sıralayacak olursam, silah, depoda bolca kendi yetiştirdiği yiyecek malzemesi, yedek benzin, güneş paneli ile enerji üretimi, jenaratör, su deposu, et için 20 30 tane kaz, 3 sene gidecek kadar bir yemeklik yağ stoğu. hiç bir şeyimiz kalmazsa en kötü buğdayı haşlar yeriz diyor ki haklı adam.

ayrıca fiziki altın/gümüş kesinlikle. böyle bir senaryoda bankada milyonlarca liranın olmasının bir anlamı yok, devlet muhtemelen el koyar.

Şehir dışından ev al.

yahu bu anlatılan durumlara kadar düşülen bir senaryoda gerçekten hayatta kalmak isteyecek kadar yaşamayı seviyor musunuz? Fallout oyunundaki gibi nükleer kıyamet kopmuş
insanlar birbirlerini vurup yağmalıyor, ben hala kırsalda kendi kendime yaşamaya çalışıyorum ama ne için? Hayattan hangi keyifi almayı düşünüyorsunuz ki o aşamadan sonra? Elektrik zaruri ihtiyaçlar harici yok, gıda çeşitliliği çok az ve bir noktadan sonra hatta yok gibi, bulunduğun "güvenli" bölgeden ayrılamazsın, benzin falan zaten sıkıntı. Ee 10 yıl ya da daha fazla bu şekilde yaşadın diyelim bunun ne faydası var ki?

Bilmiyorum bu tarz bir "kıyamet" senaryosu olsa ben çok kasmam herhalde acısız şekilde giderim direkt. Ben yaşamayı seviyorum hayatta kalmayı değil.

kıyamet günü hazırlıkları yapan çok fazla insan var . aklımda daha çok kanada ve amerika'da yaşayanlar kalmış. bu konuda detaylı birkaç belgesel izlemiştim. evlerindeki sığınak depolarda koli koli konserveler stokluyorlardı .son kullanım tarihine göre tüketiyorlardı.tabi havlu kağıt tuvalet kağıdı powerbanklar vs.
hatta guruplar kurmuşlar tatbikatlar yapıyorlardı.
bu tip belgeselleri internette bulabilirsin.

Daha az film seyret. Zombili oyunları falan bırak. Bir de ciddi ciddi yanıt yazmışlar.

Oldu olacağı ülke içi ekonomik ve sosyal karışıklık, onu da yurtdışına yerleşerek kolayca aşarsın. İş imkanı falan ara, sorudan anladığım kadarıyla gençsin muhtemelen, o tür imkanlar sana daha açık olur. Çok pimpiriklenirsen Avustralya, Yeni Zelanda falan kas artık.

bide ciddi ciddi yazmışlar diyip akabinde akıl vermek...tamam en zekimiz sensin.

www.aleyha.com.tr

sitede farklı ürünlerde var göz atmanı öneririm.

Zombi apokalips senaryosu yazmışsın, onu ciddiye almadım ama diğer daha olası ihtimal için diyecek bi şey olabilir. Zannedersem yaştan. Belli bir süre sonra akıl verme modu otomatik yükleniyor. Neyse babam boomer ama ben X kuşağı mensubuyum, "OK boomer" çekmeden evvel peşinen söyleyeyim.

Mevcut dünyada gelişmekte olan bir ülkede orta sınıf hatta orta üst sınıf herhangi birinin bu tarz bir hazırlığa maddi ve mental gücü yetmez. Bu tarz kıyamet günü hazırlıklıklarının psikolojik bir tabanı var. Ama önce neden mantıksız olduğunu anlatalım:

Nükleer savaş senaryosunu ele alalım. 2 kişilik nükleer bir sığınak yaptırma maliyeti en az 2-3 milyon TL. Bu sadece inşaatı. Havalandırma sistemi, elektrik sistemi, gıda stoğu (ve bunların sürekli yenilenmesi), haberleşme tesisatı, radyasyon engelleyici kıyafetler falan derken çok rahat 7-8 milyon TL harcamanız gerekir. Kaldı ki burada bahsedilen ürünlerin birçoğunu doğrudan temin etmeniz çok zor. Ha bir de bu kadar masrafı yaptıktan sonra nükleer füzeler havada uçuşurken sizin sığınağa ulaşabileceğiniz mesafede olmanız lazım. Yoksa bi de yaptığınız masraf da boşa gider:D

Bilim kurgudan çıkalım. Kıtlık senaryosunu ele alalım. Bir depo tuttunuz mütevazı ölçüde. Gıda konserve istiflediniz. Peki o gıdayı kim koruyacak? Öyle ya da böyle birileri sizde gıda olduğunu görecek ve doğrudan hedef haline geleceksiniz. Kıtlık temalı birkaç film izleyince bile anlayacaksınız yiyecek sahibi sıradan bir vatandaş olarak neler yaşabileceğinizi.

Vandallık ve yağmanın gırla döndüğü bir dünya senaryosunda zaten orman kanunları geçerlidir. Sakladığınız her nakit, altın, gıda vb unsur sizi direkt hedef haline getirecek. Öyle ya da böyle sizden daha güçlü biri size saldıracak ve elinizde ne varsa alacak.

Daha da gerçek dünyaya inelim. Allah korusun bir savaş durumu... Siz uyanıklık ettiniz, böyle durumlar için bir depo tuttunuz yiyeceğinizi, paranızı ve kıymetli zıynet eşyanızı oraya sakladınız. 2 tehlike var: Savaş durumunda gıda sıkıntısı yaşanırken mutlaka birileri gıdanızın kokusunu alacak ve sizi bir şekilde yağmalayacak. 2. tehlike de şu sizi yavaşlatacak. Allah korusun yaşadığınız bölge yoğun düşman saldırısı altında diyelim. Herkes kaçarken siz malınızın derdine düşecek kaçamayacaksınız. Ya da her şeyi bırakıp kaçacaksınız. Sonrasında düşman askeri bölgeye geldiğinde sizin gıda deponuz ve varsa maddi birikiminiz size kalacak mı sanıyorsunuz?

Bu tarz hazırlıklar yapanlar yok mu? Var tabii ki. Mesela dünyanın birçok ülkesinde çok zengin iş adamlarının, girişimcilerin bazılarının bu tarz önlemleri var. Evlerinde, ofislerinde ya da ulaşabilecekleri noktalarda sığınakları olan iş adamları var. Hatta multimilyonerlerin mega yatlarının bazıları sığınak özelliklerine sahip:) Ama onları acil durumlarda o noktalara ulaştırabilecek bir ulaşım ağları da var mesela sizden farklı olarak. Uçak, helikopter, özel araçlar... O sığınakların ve ailelerinin güvenliğini sağlayacak güvenlik ve sağlık ekipleri de var mesela.

En önemlisi bunların hepsini finanse edebilecek, ve acil durumlarda ekibinin sadakatle onlara çalışmasını sağlayacak maddi güçleri de var.

Ya da devletlerin bu tarz acil durumlar için her sene güncelledikleri önemli insanlar listeleri ve tahliye sığınak planları var. Atıyorum ciddi bir felaket durumunda devletlerin "acil kurtarılacaklar" listeleri var ve direkt ordu eliyle bu adamları adreslerinden alıp sığınağa götürmek gibi planlar var. Mesela önemli bilim adamları, teknoloji üreticisi girişimciler, önemli devlet görevlileri için seviye seviye kurtarma planları yapılıyor. Bu senaryolar güncelleniyor.

Yani çok zengin ya da çok önemli bilimsel çalışmalar yapan önemli biri değilseniz, sıradan bir vatandaş olarak bunlarla uğraşmanın çok da bir manası yok. Ha acil durumlar için kenara biraz altın, nakit para atmak, nolur nolmaz diye konserve stoklamak sizin bileceğiniz iş.

ama bence harcayacağınız zamana ve masrafa yazık.

genelde insanlar alisveris bagimliliklarinin uzantisi olarak boyle seylere giriyorlar. terapi.

bir miktar nakdi döviz olarak evde güvenli bi kasada vs de tut.
cephanelik topla vs demeyeceğim ama bireysel silahlanma da evine yağmacı girdiğinde kendini korumak için başvurabileceğin bir diğer yol.
ev kendininse güneş/rüzgar vs gibi yollardan enerji elde etmenin yoluna bak.

kinetik enerjiyi elektriğe dönüştüren aletler var onlardan edin.
(benim deprem çantamda bir fener var mesela dinamolu ve usb çıkışı var mekanizmayı çevirdikçe en azından telefonumu şarj edebiliyorum)

daha profesyonel enerji çözümleri de var onlara da şuradan ulaşabilirsin
ecoflow.com.tr

bir de benim aklımda olan şey büyük bir depremde yolların çoğu patates olacağı için güvenli yerlere ulaşabilmek adına (tabi hayatta kalırsak) kross bir motosiklet.

otomobil ve arazi araçları en ufak bi engelde yolda kalır ama kross motoru dağa taşa vurabilirsin.

bu işin sonu yok, bütçene imkanına göre sky is the limit.

Zombi uzaylı vs değil de bir süredir amatör telsizcik lisansı fikri kafamda dolanıyor.

Deprem, sel, tsunami gibi sebeplerle iletişim alt yapımız zorlamaya çok müsait.

aslında gideceğiniz yerlere bağlı. Eğer turistik yerlere gidecekseniz metro+tramvay ile tüm turistik yerlere ulaşım sağlayabilirsiniz ancak ulaşım hızlı olsun, prime saatlerde kullanmam (07-10, 16-20) diyorsanız araçla daha konforlu gezersiniz.

İstanbul'da gezilebilecek turistik yerler otopark ve trafik açısından çile, toplu ulaşım açısından ise çok uygun bir ağ içindeler.

İstanbul'a kadar araba ile gelip gelmemenize bişey diyemem, ama gezmek için arabasızlık büyük lüks bilginiz olsun.

Ortaköy, beşiktaş, taksim, karaköy buraların hepsinde inanılmaz bir trafik ve otopark problemi var. Eğer hafta içi gezecekseniz daha şanslısınız ama hafta sonu gezecekseniz bence kesinlikle araba almayın.

bakırköy wow otel başlı başına saçma sapan bir yerde e5 ten içeri doğru giriliyor ama oralar çok tenha yürünmez bile, google street viewda bile çıkmıyor. hafta içi araba ile turistik yerler gezilebilir bence hafta sonu kadar kötü olmuyor, arabaya alışan biri iseniz bence metrobüs metro yorucu gelebilir.
atıyorum sultanahmete gitmek istiyorsun bakırköyden sahil yolundan cankurtarandan içeri girip rahat gidersin ama bunu toplu taşımada en az 2 araç değiştirerek(tahminen sizin otelden) yapmak lazım.

Bakırköy Wow aslında eski havalimanı kullanılırken iyiydi. Şimdi yakındaki fuar alanı harici bir numarası yok, muhtemelen konaklamanın orada olma sebebi de orada fuar olması. Yakında metro istasyonu var, DTM (Dünya Ticaret Merkezi) istasyonu. Bağcılar-Yenikapı hattı. Oradan diğer metro-tramvay hatlarına, Marmaray'a, metrobüse bağlantı var. Toplu taşıma açısından problem olmaz. İstanbul trafiğinde araba kullanmak tavsiye edebileceğim bir şey değil. Beni yolcuyken hafakanlar basıyor otobüste-minibüste falan, bırak kullanmayı.

Raylı sistemden şaşmayın, otele yakın metro istasyonu da varmış. Metro, tramvay ve marmaray üçlüsüyle rahat edersiniz, iş gidiş dönüş saatleri dışında tıklım tıklım da olmaz.

Eşimin çoraplarınin çoğu ben tanidigimdan beri böyledir. Takım elbise altına rengarenk gezegenli corabiyla fuara gitmisligi çoktur ki kendisi 40 yaşında.


Genelde internetten alıyor,karga'ninkiler fena değil. Ben geçen sene h&m'de de denk gelip almıştım.

Asla.

Hayır.

Çok giyerim.
En son nata socks isimli satıcıdan aldıklarımdan iyi çıktı
www.amazon.com.tr

giymiyorum fakat piyasada satılan o tarz çorapların çoğunun iplik kalitesi kötü, akrilik polyester naylon yoğunluklu ipten üretiliyor, ayağını ısıtmaz koku yapar vs

Basket oynarken giyiyorum.

Arada giyerim, eglenceli buluyorum.
Yurtdışında koca koca yöneticilerin giydigini gordum. Moda bir olay.

Kaliteli alıyorum tabi, ucuz ürünlerden değil.

Disi kisiyim. Resmi kiyafetin icine giyeni seksi buluyorum.

erkek kişiyim evet, bundan 7-8 sene önceye kadar tek markanın tek model siyahını alırdım. birgün eşimle pentide bu tür erkek çorapları aldım. 10 tane kadar. o zamandan beri giyiniyorum. çok memnunum

Şu an ayağımda bir tanesi var ve neden ayağımda olduğuna dair fikrim yok

Giyiyorum. Devir erkeklerin kadin, kadinlarin erkek gibi giyindigi bir devir.

Benim akıllı telefon ekranı gibi görünen bir çorabım var. Firmanın isminin yazılı olduğu ve uygulama ikonlarına benzetilmiş kareler falan var. Hediye gelmişti, telefonuma çok bakıyorum diye espri olarak doğum günümde verdiler. En çok çorabı bana alanın eve giderken giyerim :)

"Pasaportla çıksam pasaportun tekrar kullanımında sorun olur mu?" kısmına cevap vereyim; evet Yunanistan'a almazlar sizi.

www.mfa.gov.tr

kktc, türkiye dışında tanınmadığı için hepsinde sorun çıkabilir. yeni kimlik neden yetişmiyor ki

kıbrıs’a girilmiş pasaportla yunanistan’a kesin olarak giremezsiniz. yeni kimlik çıkarın mutlaka yanda seyahatinizi erteleyin. yeni pasaport almak zorunda kalırsınız.

Yani randevu kastırıyor biraz ama başvuru yaptıktan sonra 2 güne geldi benim kimlik. Randevunun en yakın tarihte olanına başvurun, şehre göre değişir ama İstanbul merkez semtleri genellikle dolu ve dolayısıyla ileri tarihte oluyor. Kenar semtler daha rahat. Ben Esenyurt'a gittim mesela bunun için. Önceden işaretleyince dolan randevu Maltepe'deydi. Hızlı başvurunca yetişiyor.

Riske atmayıp iptal ettim.
Pegasusu aradım, pasaportla olmaz çipli kimlik gerekli kesinlikle dediler. Ve çok net konuştular. Bu kadar net olunca kararımı buna göre verdim ben de.
Teşekkürler herkese

Hayırlısı olsun. Ama bu tür durumlar ileride de çıkacağından bir an önce yeni kimliğe geçin derim.

İrem diye erkek var

Rahmi diye kadın bir tanıdığım var. Rahmi benim kelli felli kıllı erkek kuzenimin ismi belki o yüzden garip gelmiştir bilmiyorum.

Emir
İrem+1

Şeref

Görkem

Ayhan isimli kadin.

Emrah.

İlhan.

Berna
Şükran

Valla ben cinar isminin unisex olmasina sasirmistim zamaninda. Diger orneklere bakinca da saskinligim cok sacma geliyor. Irem diye erkek mi olur. Ilginc.

furkan

Bunlar ciddi mi yoksa sallama mı? Hiç böyle şeylerle karşılaşmadım.

Emre.

ege, k
burçak, e
başak, e

gönül, caner bunlar bulgar göçmeniydi ordaki türklerde yaygın sanırım. barış ve onur var bi de.

Erkek Bircan var tanıdığım

Emrah isminde kadına ben de denk geldim.

Emrah diye kadın mı? Ebeveynleri şakacıymış :) ilginç gerçekten.

Muzaffer hanim’a sasirmistim

Kendim görmedim ya da tanışmadım ama bir arkadaşım Melike ismindeki erkek bir doktora gitmişti yıllar önce. Hatta Melike Hanım’dan randevu almıştım deyince adam terslemişti bunu Melike benim diye.

Adım Evrim. Telefonda Evrim bey ile görüşmek istediklerinde biraz hayalkırıklığına uğruyorlar :)

Sevinç bey
2 tane Meral bey
Ceren bey
Olcay bey

Tanıdım hayatım boyunca. Biraz daha düşünsem vardır daha buna benzer...

Olcay zaten erkek ismi değil mi ya?

Ceren ve cemre diye erkek (cemre demirel çıktı sonra da ben tanıdığımda baya şaşırmıştım erkek olmasına)
Muzaffer diye kadın tanımıştım.

Ege baya yaygın unisex bi isim ya bence her iki cinsiyette de çok yaygın en azından İzmir'de.

Evrim isminde de aklıma ilk kadın geliyor ama o da yaygın unisex bence.

Nur ve Nurdan erkek ismi olarak duyduğum isimlerdendi aklıma gelen.

Bizde erkek ismi ama galiba Azerbaycan'da kız ismi bu: Turan.

Seren isimli erkek, Şenol isimli kadın tanıyorum. Şenol teyze iyi de, Seren çocukluk ve lise çağı boyunca Seren Serengil'le karşılaştırılmaktan muzdaripti.

erkek ismi olarak Burçin'e epey şaşırmıştım

Erkek bir Nurcan, erkek bir Dilek, erkek bir Öznur tanıdım.
Kadın bir Beynur da var.

izmirde çok meşhur iki doktor var:
hülya bey
meltem bey
muayenehanelerine bir girdik, ayyy ben şşşok. yıllar yıllar evvel annemi götürmüştüm. branşlarını ve soyadlarını unutmuşum, bulursam editlerim.

ama asıl büyük şok, lise zamanında kendi adımın yaşlı başlı bir erkekte kullanıldığını görmek olmuştu. hatta o ana kadar kendi adımın başka birinde olduğunu da hiç görmemiştim. gel gör ki türkiyenin en çok kullanılan unisex isimlerinden biriymiş :/ resmen adıma yabancılaşmıştım. şimdiye kadar da kendi adımla hep erkek gördüm, çok nadir kadında çıkıyor karşımda. 10 erkek/1 kadın falandır en fazla oranı. oysa ki anlam olarak da fonetik olarak da kadın ismi olmalı.

Arda hanım
Muhterem hanım

İlkokul hocamın adı Özcan dı :) nöbetçi öğrenci gelirdi sonra yanlış geldim diyip çıkardı kadında peşinden koşardı özcan benim diye

Şencan, erkek ismi olarak kullanıldığını duydum.

Ali.
babası ard arda 4 kız çocuğuna sahip olunca bu sefer kız da olsa erkek de olsa ismini "Ali" koyacağım demiş. Netekim 5. de kız doğunca dediğini yapmış.

Efsane Roma Hukuku Prof. vardır, Belgin Erdoğmuş-kendisi erkektir. vefat etti gerçi, öğrencileri kendisine gidip "Belgin Hanım'ı" şikayet ederlerdi :D
Türk Dili hocası vardı Aysun Bey.
Emre diye benim dersanede bir kız arkadaşım vardı
bir de Mehmet Rauf'un Eylül romanında Suat-Süreyya karı koca vardı, sonra arkadaşları Necip Suat ile ilişki yaşamaya başlıyordu. vay be zamanına göre ne ilerici romanmış gay ilişkiler anlatıyor diye okumuştum bir süre. sonra anladım ki Suat kadın Süreyya erkek :D

Lisede Hazal isimli bir erkek vardı o şaşırtmıştı beni. İlkokulda da Can isimli bir kız vardı ama küçükten gördüğüm için şimdi normal benim için.

Tuncay sjsjsjjs

Berkay kız, başak erkek.

Yazılan isimlerin yüzde doksanı hoşuma gitti. Bence kadınlara maskülen, erkeklere de feminen isimler çok yakışıyor.

Benim en çok şaşırdığım Alinur(e) olmuştu.

kimse yazmamis, sanirim bir tek ben rastgeldim
bilgin
:)))

Teoman - Saat 3

Bol miktarda öğretmenler günü mesajı gördükten sonra (öğretmen bile değilim) ağzıma takılan:

"Aşımda, ekmeğimde
İşimde, mesleğimde
Dilimde, kalemimde
Sen varsın hep öğretmenim"

en güzel yerinde evin-bea

tut elimi burdan gidelim...

@duyulmasi gerektigi kadar "rüzgarım söndü, dindi ateşim". çok güzel şarkı

geel geel kayıkçiii
youtu.be

The Cranberries - Ode To My Family

Ganja Gun

stand by me

Alexi Murdoch - 12
"Shiiiiiiiinee" parçada geçen tek söz:/

teoman - tabiatim boyle ile uyandim :(

Çok hareketli suç direkt olarak bizim hukukumuzda olan bir konsept hocam, İngilizce çevirilerden aramak da bir tercih tabii ancak biraz gereksiz olabilir. Mesela yağma suçu; birden fazla fiilin bir araya gelerek oluşturduğu bir suç, çok hareketli suça örnek. Tek hareketli suçlar, seçimlik hareketli suçlar falan da var.

Şu YouTube videosu aydınlatıcı olacaktır: youtu.be

Başka merak ettiğiniz soru varsa sorabilirsiniz, akşama daha detaylı şekilde yardımcı olabilirim.

Bu arada TCK’da çok hareketli suç tanımı yok; doktrinde çeşitli yazarlardan ayrıksı tanımlar bulmak mümkün. Hukuk kitapçılarında Ceza Hukuku bölümüne gidip birkaç tane Genel Hükümler kitabını incelersen çok daha anlaşılır olur.

Eyvallah. Yaratıcı olmam gerekecek yani.

www.rome2rio.com

Mesela Kalküta olabilir. Gitmedim ama Darjeeling, Sıkkım güzel diye duydum oraları olabilir, gerçi Sıkkım için izin lazımmış. Dönüşü uçakla yapılacaksa katlanılır gibi.

AB üyesi olmayan balkan ülkeleri genellikle organize suç yönünden kötüdür. sıradan vatandaş için türkiye'den daha güvensiz değiller. adam kaçırma, polis-mafya mevzuları vs. o işin içinde olanları ilgilendiriyor genelde. en fazla ne olur, polis senden rüşvet ister ki onu yaşayan duymadım ben. kendim gitmedim ama sıkça tercih edilen bir tatil destinasyonudur yaz aylarında, gidip de memnun olmayan görmedim hiç. yabancı ülkede her zaman temkinli olmak ve adımları dikkatli atmak faydalıdır tabii ama ekstra endişelecek bir durum olacağını sanmam. yani başına ödül koyulmuş bir sırp mafya üyesi filan değilsen sana dokunmazlar.

öte yandan bunların sırp belgelerini tanımama mevzuu var, detaylarına çok vakıf değilim. o yüzden spesifik olarak şu dönemde sırbistan sınırına yakın olmamak mantıklı olabilir. savaş sanmam ama her an çatışma çıkabilecek bir ortam var.

Turistik olarak gittik bir sıkıntı yok, ama bence bir olayı da yok. Vizesiz diye pompalanan boş yerlerden biri, zaten elini sallasan türke çarpıyor esnaf vs olarak da. Oraya harcayacağın parayı vize alıp düzgün bi yere gitmek için harcamak daha mantıklı bence.

Yaşam olarak dersen, evet mark greg'in tespitleri doğru. Burayı bir devlet gibi değil de, ufak bir kasaba gibi düşün, işleyiş öyle çok kurumsal bir yer bekleme.

@mark greg: Galiba Kosova'dan bahsediyorsun, Karadağ'ın Sırplarla arası iyidir.

Yani Meksika'da bile turist isen mafya konusunda bir şey olmaz, en fazla hırsızlıkla muhatap olursun.

Karadağ güzeldir. Budva sahili deniz fazla kalabalıktan biraz bulanık olabiliyor ama, şehir merkezinin az dışındaki plajlar güzel. Kotor var, "Dubrovnik light". Tepeden manzarası da çok güzel oluyor.

@d max,

haklısın hocam ya çok pardon. ben de yazarken zaten bir an düşündüm ama emin olamadım. bahsettiğim mevzular kosova için geçerli evet.

Nasıl Türkiye'den daha güvensiz değilmiş boyle düşünen hiçbirsey bilmiyor demektir söz konusu ülkeler Türkiye ile kıyaslanamaz bile

an itibariyle meksika da bulunan bir kosovali olarak yaziyorum: turistik olarak gidip gecezekseniz gidin, hic bir sey olmaz ne kosova da ne karadag da ne de baska bir balkan ulkesinde. ha ailecek gidip oraya yerlesecekseniz yapmayin, turkiye de cok daha kaliteli yasarsiniz. yok 6 ay is icin gidicem diyorsaniz o artik sizin takdiriniz, isiniz mayfatik bisey olmadigi surece bisey olmaz.

Balkanlarda bi Çingenelere denk gelirsen çarparlar, paran gider, en fazla o kadar. Balkan ülkelerinin neredeyse tamamını gezdim, bi de turist gibi takılmayı sevmediğim için sokaktan adam çevirip muhabbet ediyorum genelde, hiç bi sıkıntıyla karşılaşmadım. Turistik bi gezide başına bişey gelme ihtimali, herhangi bir yerde başına bişey gelme ihtimalinden düşük.

evet he/she, man/woman farketmez sözlerde geçen

Soruyu görünce aklıma

Hoş kadınsın ama yetmez
Ben karar verdim
Ömür boyu o benim
Güle güle şekerim

geldi.

Cevabı da vermiş oldum.

Dinlerim. Hatta dinlediğim müziklerin büyük bir çoğunluğu erkekler tarafından kadınlara yazılan parçalar oluyor. Bu cevabı da Pilli Bebek- Siyah Beyaz dinleyerek yazıyorum.

Müzik iyiyse ayrım yapmadan dinlerim www.youtube.com

Türkçe'de karşı cinsin ağzından yazılmış hiçbir şarkı dinlemiyorum galiba, bu vesileyle fark etmiş oldum. Yabancı dillerde ise her yönelim ve cinsiyetten şarkı dinleyebilirim, yeri gelir Electric Six'ten Gay Bar bile dinlerim. Hehe :ı

dinlerim. hatta cover yapanlar kendi cinsiyetine uysun diye sarkida degisiklik yapinca sinir olurum.

Hic boyle bir konu uzerine dusunmedim hayatimda. Leonard Cohen severim, cis kadinim?

Portishead - Glory Box şarkısını çok severim, eşlik ederken de arkadaşlarla birbirimize bakıp güldüğümüz olmuştur. Heteroseksüel erkek.

müzikte böyle terim var bizde. "erkek ağzı" ve "kadın ağzı" diye. hatta ben prodüksiyonlarımda buna dikkat ederim. solisti uyarırım "bak bu erkek ağzı bir şarkı sana olmaz" diye. kimi dinler kimi dinlemez o ayrı.

ama gidip de "elma yanaklarından komposto yapıp yiyesim var" diye bir şarkıyı bir kadının söylemesi tuhaf oluyor çünkü türkçede elma yanaklı erkek olmaz. o kadınlara ait bir özellik.

neden dinlemeyelim ki, eşlik de ederim. misal; dağları deldim.

Dinlerim. Arabesk dışında zaten sözlerin çok önemli olduğunu düşünmüyorum.

Arabesk parçalarda da önemli olanın o duyguyu hissetmek olduğunu düşünüyorum.
Mesela yıldız tilbenin el adamı şarkısında vermek istediği duyguyu bir erkek bir kadına hissedebilir. Önemli olan duyguyu almak.
Tamirci çırağı şarkısını dinlemek için tamirhanede çalışmaya gerek yok.

Hiç takmam ya böyle şeyleri, normal eşlik ederim de. Mesela gittiğim bi canlı müzik grubunun erkek solisti Zor Kadın'ın rock coverını yapıyodu. Çok gaz söylüyodu ben de eşlik ediyodum şimdi zor kadın olmadık amaan yıl olmuş 2022 bunlarla mı uğraşıcaz modundayım dhshds

Hiç aklıma gelmemişti benim. İnsan niye kendini böyle kısıtlar ki? Bunu yapan bir şeye takılmaya yer arıyordur diye düşünürüm hatta.

Ayrıca "Jolene (Miley Cyrus)" beni kalbimden yaraladı o şarkı Dolly Parton'a ait.

Her eri yendim kız başıma diye bağırdığım çok olmuştur. Özellikle özlem tekin'in kadın ağzından yazılmış şarkılarını severek söylerim.

Evet. Hatta bazen x bir cinsiyetin yazıp söylediği şarkıyı y cinsiyet de söylüyor. O yüzden normal bence sıkıntı yok.

Edit: Biraz düşündüm de bazı uç şarkılar abes kaçabilir mesela ben çıkıp "tek taşımı kendim aldım girmesinler havaya" diye söylersem bana ananiyimikerimcan diyebilirler.

Dinlerken çok sorun değil ama ben baya pembe mezarlık açıp kaptırabiliyorum sdfjg

Veya bir kadın çok rahat "sarılıp kendine sıkıca bu adam benim değil de, beni biraz böyle hatırla" dinleyerek kederlenebilir.

dinleyip değiştiriyorum ben, saçma sapan erkeklerle uyuşmayan birşey de olsa böyle yapıyorum. stileto'nun şarkısına yapmıştım en son.

mesela:
I'm (I'm) rare (rare)
Like these diamonds that I wear
Gold (gold) lace (lace)
Please you like no other

benim duyduğumsu:
I'm (I'm) rare (rare)
Like these helmets that I wear
Tracer (Yamaha) lace (lace)
Please ride it like no time left

Yani dinleme ile cinsiyet değişmiyor. Gerçi söyleme kısmında he'leri she, his'leri her yaptığım oluyor. Killing Me Softly mesela. Ama zaten onun da öyle versiyonu var zaten.

Benim bu konuda en güldüğüm olay, 80'lerin popüler türküsü "Beyaz Gül Kırmızı Gül" idi. Koca koca kıllı, bıyıklı abiler "yarim giymiş beyaz azye (takke)/mintan, Cuma namazından gelir" diye söylerlerdi de. Kadın türkücüde sırıtmaz tabi, hatta galiba Belkıs Akkale söylüyordu, neyse sonraki yıllarda şöyle söyleyen adama denk geldim: "yarim giymiş beyaz fistan salı pazarından gelir". Yaratıcı aslında.

Tabi yine o dönemden Zeynebim'i kadın türkücü için Zeynel'im yapmaları olayı vardı. Listeye bak yalnız, yaşımız feci çıktı ortaya.

Öpermiş gibi yapıp başıma koyuyorum.

(git: 1539210)

öpüyor gibi yapıp başıma koyuyorum. pandemiden bu yana bayağı azaldı zaten bu durum.

Öpmüş gibi yapıp başıma koyuyorum. hüürşp diye öpmüyorum.

Muck mucuk lu öpme değil de nım nım şeklinde dudaklar kapalı yaşlı yakın akraba öpüyorum

Kendim el öptürecek pozisyona geldim neredeyse. Kalmadı kimse öpecek.

Küçük çocukken öpüyordum. Büyüyünce bu saçma ve hijyen düşmanı adeti takip etmedim hiç.

El öpme dediğimiz olay, çene ve başın sırayla ele değdirilmesi şeklinde yapılmıyor mu?

Şapur şupur mu öpüyordunuz siz?

Şaşkınım :)

En az 24 yaşındaysanız direkt a sınıfına başvurabilirsiniz. Daha küçük yaşta iseniz 2 yıllık a2 şartı var. Sadece direksiyon dersi ve direksiyon (gidon?) sınavı alacaksınız. 2 ay falan sürer. 4000 liraya falan patlar.

50 cc scooter motorlar yeterse ona A sınıfına da gerek yok.

arabesk: arap
fantezi: türk
taverna: yunan